شبیه‌سازی اثر دور آبیاری و میزان کود بور بر عملکرد ریشه چغندرقند (Beta vulgaris L.) با استفاده از مدل AquaCrop در دشت قزوین

Abstract

<strong>چکیده</strong><br /> <strong>اهداف:</strong> کم‌آبی و عدم تغذیه کافی به عنوان عوامل اساسی در کاهش عملکرد ریشه چغندرقند در کشور ایران شناخته شده‌اند. با توجه به اینکه آبیاری و کود بور در زراعت چغندرقند اهمیت دارند؛ هدف از پژوهش حاضر شبیه‌سازی اثر این دو فاکتور بر عملکرد ریشه چغندرقند با استفاده از مدل AquaCrop بود.<br /> <br /> <strong>مواد و روش‌ها:</strong> تیمارهای مورد استفاده در این تحقیق شامل مدیریت آبیاری در چهار دور (I1:6، I2: 9،I3: 12 و I4: 15 روز) و سطوح کود بور در سه سطح F0: 21، F1: 30 و F2: 39 کیلوگرم در هکتار؛ به ترتیب نشان دهنده سطوح کم، متوسط ومناسب بود.<br /> <br /> <strong>یافته‌ها:</strong> بیشترین و کمترین اختلاف بین مقادیر شبیه‌سازی شده و مشاهداتی عملکرد ریشه به ترتیب در تیمارهای F2I2 (33/4 تن در هکتار) و F0I4 (37/0 تن در هکتار) به دست آمد. متوسط اختلاف بین مقادیر مشاهداتی و شبیه‌سازی شده عملکرد ریشه چغندرقند برابر با 77/1 تن بر هکتار بود. نتایج آماره‌های NRMSE (04/0) و RMSE (24/2) نشان داد که این مدل از دقت قابل قبولی در تعیین عملکرد ریشه چغندرقند برخوردار بود. با این وجود براساس آماره MBE (07/1) این مدل دچار خطای بیش برآوردی شد. آماره‌های d و EF نیز برابر با 99/0 به دست آمدند که حاکی از کارایی بالای این مدل بود. مقادیر آماره‌های RMSE و NRMSE برای کارایی مصرف آب به ترتیب برابر با 29/0 کیلوگرم بر متر مکعب و 04/0 تعیین شد. آماره MBE نیز برابر با 17/0 کیلوگرم بر مترمکعب برای کارایی مصرف آب به دست آمد.<br /> <br /> <strong>نتیجه‌گیری</strong><strong>:</strong> با توجه به اهمیت پیش‌بینی اثر عوامل حاکم بر عملکرد چغندرقند در تولید پایدار، استفاده از این مدل برای شبیه‌سازی چغندرقند پیشنهاد می‌شود.<br />