| dc.contributor.author | ولیزاده, شادی | fa_IR |
| dc.contributor.author | دباغ محمدی نسب, عادل | fa_IR |
| dc.contributor.author | امینی, روح اله | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-07-08T21:29:27Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-09-29T21:29:27Z | |
| dc.date.available | 1399-07-08T21:29:27Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-09-29T21:29:27Z | |
| dc.date.issued | 2020-03-20 | en_US |
| dc.date.issued | 1399-01-01 | fa_IR |
| dc.date.submitted | 2019-04-24 | en_US |
| dc.date.submitted | 1398-02-04 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | ولیزاده, شادی, دباغ محمدی نسب, عادل, امینی, روح اله. (1399). کارایی روش‌های کنترل انگل سس(Cuscuta campestris) در گوجه فرنگی (Solanum Lycopersicum). دانش کشاورزی وتولید پایدار, 30(1), 297-311. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2476-4310 | |
| dc.identifier.issn | 2476-4329 | |
| dc.identifier.uri | https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_10425.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/111484 | |
| dc.description.abstract | به منظور بررسی روش های کنترل علف هرز انگلی سس (<em>Cuscuta campestris</em>) در گوجه فرنگی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 11 تیمار و چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز (داخل جعبه یا باکس) در سال 1395 به اجرا گذاشته شد. تیمارهای کنترل سس شامل کاربرد علفکش گلایفوسیت با دز 100 گرم ماده موثره در هکتار در (مرحله آلودگی 4-3 و 6-5 برگی، کاربرد علفکش گلایفوسیت با دز 150 گرم ماده موثره در هکتار (مرحله آلودگی 4-3 و 6-5 برگی)، کاربرد عصاره آبی مرغ (<em>Cynodon dactylon </em>L.) با نسبت یک به 10 (مرحله آلودگی 4-3 و 6-5 برگی)، کاربرد سرکه خانگی با نسبت یک به 10 (1% اسید استیک) (مرحله آلودگی 4-3 و 6-5 برگی)، کاربرد هورمون اکسین با دز 1/0 درصد (مرحله آلودگی 4-3 و 6-5 برگی) و تیمار شاهد بدون سس بودند. نتایج نشان داد که بیوماس سس، تعداد و وزن بذر سس در باکس و عملکرد میوه گوجه فرنگی در بوته تحت تاثیر تیمارهای مدیریت سس قرار گرفتند. تیمار کاربرد عصاره مرغ )مرحله آلودگی 4-3 برگی( بیشترین بیوماس سس (3/29 گرم در باکس) و تیمارهای کاربرد گلایفوسیت با دز 150 و 100 گرم در هکتار کمترین بیوماس سس (به ترتیب 9/7 و 1/10 گرم در باکس) را داشتند. بیشترین تعداد بذر سس در تیمارهای کاربرد سرکه، عصاره مرغ و اکسین مشاهده شد و تیمارهای کاربرد گلایفوسیت تعداد بذر سس در باکس کمتری داشتند. بیشترین عملکرد میوه گوجه فرنگی (8/110 گرم در بوته) در تیمار کاربرد اکسین (مرحله آلودگی6-5 برگی) حاصل شد که با تیمار کاربرد سرکه و گلایفوسیت با دز 100 گرم ماده موثره در هکتار در همین مرحله تفاوت معنی داری نداشت. به طور کلی می توان کاربرد اکسین و سرکه را به عنوان جایگزین گلایفوسیت در مدیریت سس در تولید ارگانیک گوجه فرنگی به کشاورزان توصیه نمود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 1245 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.publisher | University of Tabriz | en_US |
| dc.relation.ispartof | دانش کشاورزی وتولید پایدار | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | JOURNAL OF AGRICULTURAL SCIENCE AND SUSTAINABLE PRODUCTION | en_US |
| dc.subject | اکسین | fa_IR |
| dc.subject | زیست توده علف هرز | fa_IR |
| dc.subject | سرکه | fa_IR |
| dc.subject | گلایفوسیت | fa_IR |
| dc.subject | عصاره آبی | fa_IR |
| dc.title | کارایی روش‌های کنترل انگل سس(Cuscuta campestris) در گوجه فرنگی (Solanum Lycopersicum) | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | مقاله پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | رشته شناسایی و مبارزه با علف‌های هرز ، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشگده کشاورزی، دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشگده کشاورزی، دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشگده کشاورزی، دانشگاه تبریز | fa_IR |
| dc.citation.volume | 30 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 297 | |
| dc.citation.epage | 311 | |
| nlai.contributor.orcid | 0000-0003-2413-1016 | |
