تاثیر باکتری های ریزوبیوم، سودوموناس و قارچ میکوریز بر برخی صفات لوبیای قرمز(Phaseolus vulgaris L.) تحت تنش خشکی

Abstract

به­منظور بررسی اثر سه نوع کود زیستی بر برخی از صفات لوبیا قرمز رقم گلی تحت شرایط تنش خشکی آزمایشی به­صورت کرت­های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی (RCBD) در سه تکرار طی سال زراعی 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری بعد از70، 110 و 150 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان فاکتور اصلی و تیمارهای کود زیستی در هفت سطح شامل <em>ریزوبیوم</em> گونه­ی<em> لگومینوزارروم بیوار فازئولی</em>، <em>میکوریز</em> گونه­ی <em>گلوموس موسه</em>، <em>سودوموناس </em>گونه­ی<em> فلورسنس</em>، <em>ریزوبیوم</em>+ <em>میکوریز</em>، <em>ریزوبیوم</em>+ <em>سودوموناس</em>، <em>ریزوبیوم</em>+ <em>میکوریز</em>+ <em>سودوموناس</em> و عدم مصرف (شاهد) به­عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد تمامی صفات به جز تعداد روزنه در سطح زیرین و رویین برگ و پایداری غشا سیتوپلاسمی در تیمار آبیاری پس از 70 میلی­متر تبخیر، بالاتر از سایر تیمارهای آبیاری بودند. عملکرد دانه در تیمار 110 و 150 میلی­متر تبخیر نسبت به آبیاری پس از 70 میلی­متر تبخیر به­ترتیب 08/38 و 37/73 درصد کاهش یافت. تیمار <em>ریزبیوم</em>+ <em>میکوریز</em>+ <em>سودوموناس فلورسنس</em> از میزان عملکرد بیشتری (1/ 2401 کیلوگرم در هکتار) نسبت به بقیه تیمارها به جز تیمار <em>ریزوبیوم</em> و <em>میکوریز</em> برخوردار بود. اثر متقابل تنش کمبود آب با کود­های زیستی نیز در صفات شاخص محتوای کلروفیل، تعداد روزنه در سطح زیرین و رویین برگ، هدایت روزنه­ای، پایداری غشا سیتوپلاسمی، شاخص سطح برگ، شاخص برداشت و میانگین تعداد دانه در بوته معنی­دار گردید. بر اساس یافته­های تحقیق حاضر، مصرف کود­های زیستی سبب افزایش تمامی صفات نسبت به شاهد شد، و کاربرد ترکیبی کودهای زیستی تاثیر بیشتری نسبت به کاربرد منفرد آن­ها داشت.<br />