بررسی کشت مخلوط خیار و پیازخوراکی

Abstract

کشت مخلوط یکی از روش­های مناسب برای حرکت در راستای کشاورزی پایدار می­باشد. بر این اساس آزمایشی درفصل زراعی سال 1388 در مزرعه­ای واقع در 5 کیلومتری جاده میانه- تبریز اجرا گردید. آزمایش بصورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 4 تکرار بصورت افزایشی اجرا شد. فاکتور اول ارقام امپراتور، بینگو، سوپراستار و نفر خیار و فاکتور دوم فاصله کاشت پیاز خوراکی در سطوح هشت،10 و 12 سانتی­متر بود. نتایج نشان داد عملکرد پیازخوراکی تنها در کشت مخلوط با رقم امپراتور به طور معنی­دار کاهش پیدا کرد. بیشترین عملکرد پیازخوراکی در فاصله کاشت 10 سانتی­متر مشاهده شد. ارقام امپراتور و سوپراستار عملکرد بیشتری در مقایسه با دو رقم دیگر خیار در واحد سطح تولید نمودند. عملکرد میوه خیار در کشت مخلوط به طور معنی­داری کاهش پیدا کرد. درصد ماده خشک میوه خیار تنها در کشت مخلوط پیازخوراکی با فاصله هشت سانتی­متر به طور معنی­دار کاهش پیدا کرد. درصد ماده خشک پیازخوراکی تنها در کشت مخلوط با رقم نفر، به طور معنی­داری کاهش پیدا کرد. بالاترین نسبت برابری زمین (56/1) در ترکیب تیماری رقم سوپراستار با فاصله کاشت 10 سانتی­متر پیازخوراکی بدست آمد.