نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرئیسی, شهلاfa_IR
dc.contributor.authorجلالی, سید غلامعلیfa_IR
dc.contributor.authorاسپهبدی, کامبیزfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T21:26:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T21:26:20Z
dc.date.available1399-07-08T21:26:20Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T21:26:20Z
dc.date.issued2011-08-23en_US
dc.date.issued1390-06-01fa_IR
dc.date.submitted2016-06-14en_US
dc.date.submitted1395-03-25fa_IR
dc.identifier.citationرئیسی, شهلا, جلالی, سید غلامعلی, اسپهبدی, کامبیز. (1390). بررسی تنوع ژنتیکی گونه بلندمازو در جنگل‌های نکا و نور مازندران با استفاده از فعالیت آنزیمی پروکسیداز. تاکسونومی و بیوسیستماتیک, 3(7), 11-22.fa_IR
dc.identifier.issn2008-8906
dc.identifier.issn2322-2190
dc.identifier.urihttp://tbj.ui.ac.ir/article_17406.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/110364
dc.description.abstractبرای بررسی تنوع ژنتیکی درون و بین جمعیتی گونه بلوط بلندمازو (Quercus castanefolia) بر اساس فعالیت کمّی و کیفی آنزیم پراکسیداز، از 50 پایه درخت بلندمازو در پنج رویشگاه در جنگل‌های نکا و نور مازندران از ارتفاع 170 تا 1100 متر از سطح دریا، نمونه‌های شاخه یک‌ساله برداشت شد. پس از عصاره‌گیری از نمونه‌ها، بررسی کمّی آنزیم پروکسیداز با استفاده از دستگاه اسپکتوفتومتر UV و بررسی کیفی آن با استفاده از روش پلی‌اکریل‌آمید ژل الکتروفورز (PAGE) انجام گردید. بر اساس نتایج بررسی کمّی آنزیم پروکسیداز، بیشترین میزان فعالیت آنزیم به رویشگاه‌های واقع در ارتفاع میان‌بند (لاویج نور و خرم‌چماز نکا) مربوط شد. در بررسی کیفی آنزیم پروکسیداز با توجه به الگوهای باندی، رویشگاه‌های مورد بررسی در سه گروه قرار گرفتند و رویشگاه لایی‌پاسند (واقع در ارتفاعات) از بقیه جدا گردید. آنالیز خوشه‌ای باندهای ایزوآنزیمی 50 پایه بلندمازو را در 10 خوشه قرار داد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین رویشگاه‌های میان‌بند و بالابند مشاهده شد. کمترین فاصله ژنتیکی بین رویشگاه‌های میان‌بند و پایین‌بند دیده شد. تغییرات ارتفاعی به خوبی در گروه‌بندی رویشگاه‌ها ایفای نقش کرده است به‌طوری‌که بیشترین فاصله ژنتیکی بین پایه‌های مرتفع‌ترین رویشگاه با پایه‌های کم ارتفاع‌ترین رویشگاه دیده شده است. بررسی تکثر آللی، تعداد آلل مؤثر و هتروزیگوسیتی و مقایسه مقادیر فوق با مطالعات خارجی نشان داد که تنوع آللی و هتروزیگوسیتی در جمعیت بلوط‌های هیرکانی بیشتر از بلوط‌های اروپاست، اما تنوع درون‌ جمعیتی بلوط هیرکانی بیشتر از تنوع برون‌جمعیتی آن است.fa_IR
dc.format.extent672
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherمعاونت پژوهش و فناوری دانشگاه اصفهانfa_IR
dc.publisherUniversity of Isfahanen_US
dc.relation.ispartofتاکسونومی و بیوسیستماتیکfa_IR
dc.relation.ispartofTaxonomy and Biosystematicsen_US
dc.subjectبلوط بلندمازوfa_IR
dc.subjectپروکسیدازfa_IR
dc.subjectتنوع ژنتیکیfa_IR
dc.subjectتکثر آللیfa_IR
dc.subjectهتروزیگوسیتیfa_IR
dc.subjectفاصله ژنتیکیfa_IR
dc.subjectگیاهی بیوسیستماتیکfa_IR
dc.titleبررسی تنوع ژنتیکی گونه بلندمازو در جنگل‌های نکا و نور مازندران با استفاده از فعالیت آنزیمی پروکسیدازfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور،‌ ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جنگلداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور،‌ ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentبخش منابع طبیعی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، ساری،‌ ایرانfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue7
dc.citation.spage11
dc.citation.epage22


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد