نظامنامه مدارس ابتدایی و متوسطه ذکور و اناث دولتی

Abstract

جامعه‌ی ایران در عصر قاجار وارد مرحله‌ی جدیدی از تغییر و تحول ساختار سیاسی- اجتماعی گردید که با دوران قبل از آن تفاوت چشمگیری داشت. با توجه به اهمیت تعلیم و تربیت که نقش عمدۀ انتقال فرهنگی از نسلی به نسل دیگر را بر عهده دارد. لازم است که میراث فرهنگی کشور مورد مطالعه قرار بگیرد تا بتوان آن را پربارتر نمود. علوم و فنون، آموزش و پرورش، فرهنگ و تمدن مشترک برای ساخت یک جامعه مترقی ضروری است و هیچ یک از این پدیده‌ها نمی‌توانند به تنهایی و بدون کمک یک‌دیگر به وجود آیند و هر یک ساخته و مکمل یک‌دیگر است. چون تعلیم و تربیت رابطه‌ی مستقیمی با زندگی فردی و اجتماعی مردم دارد؛ بنا بر این باید در حیات آنان جنبۀ واقعی و عملی پیدا کند. در واقع تعلیم و تربیت هم یک نوع فلسفه‌ی حیاتی است. حتی مذهب و ادبیات و فلسفه به معنی اعم نیز دارای این منظور و مقصود است که حیات فردی و اجتماعی شخص را پرمایه‌تر سازد. حفظ گسترش و ارزشیابی میراث فرهنگی در ترقی و تحول و تکامل آموزش و پرورش کشور موثر باشد. پس بررسی و مطالعه تعلیم و تربیت در ایران باستان می‌تواند راهنمایی خوب برای آشنایی با نحوه‌ی تعلیم و تربیت در کشور از گذشته تا کنون باشد.واژگان کلیدی: قاجار، مکتب‌خانه، تعلیم و تربیت، آموزش و پرورش.