اثر تمرینات تناوبی شدید بر سطوح mRNA پیزو-1 بافت چربی و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های دیابتی

Abstract

پیزو-1 یک کانال کاتیونی حساس به نیروی مکانیکی است که با بروز چاقی و اختلالات همراه با آن از قبیل مقاومت به انسولین ارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شش هفتهHIIT بر سطوح mRNA پیزو-1 بافت چربی و HOMA-IR در رت‌های دیابتی بود. بدین منظور، 20 سر رت نر نژاد ویستار انتخاب و با رژیم غذایی پرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین دیابتی شدند. آن‌گاه، موش‌ها دیابتی شده به شیوه تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل (10 سر در هر گروه) تقسیم شدند. رت‌های دیابتی در گروه تجربی در شش هفته تمرینات تناوبی شدید دویدن روی تردمیل در سرعت بیشینه با تناوب‌های تمرینی 40 ثانیه‌ای با 2 ثانیه استراحت فعال بین هر تناوب، 30 دقیقه در هر جلسه و پنج جلسه در هفته شرکت کردند. همه رت‌ها 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی تشریح شده و شاخص‌های مورد بررسی با استفاده از روش آزمایشگاهی مناسب مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد اجرای شش هفته HIIT ضمن افزایش معنی‌دار mRNA پیزو-1 بافت چربی، با کاهشی معنی‌دار در سطوح سرمی انسولین ، گلوکز ناشتای خون، HOMA-IR و وزن بدن همراه بود. علاوه بر این، اجرای شش هفته تمرینات تناوبی شدید با کاهش معنی‌دار وزن بدن در گروه تجربی در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون همراه بوده است. در مجموع، چنین به نظر می‌رسد اجرای شش هفته HIIT ضمن بهبود ترکیب بدن، ممکن است به واسطه افزایش سطوح پیزو-1 در بهبود مقاومت به انسولین نقش داشته باشد.