مقایسه‌ی نرخ شکارگری کنه‌ی Amblyseius swirskii با تغذیه از کنه‌‏هایPhyllocoptes adalius و Tetranychus urticae در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

نرخ شکارگری و ترجیح غذایی، یکی از پدیده‌هایی است که در بررسی کارایی و انتخاب دشمنان طبیعی، باید مورد توجه قرار گیرد. کنه‌ی <em>swirskii</em>Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae)<em> </em><em>Amblyseius</em>یکی از کنه‌های شکارگر خانواده‌ی فیتوزئید می‌باشد که می‌تواند از تعداد زیادی از بندپایان کوچک و گرده گیاهان تغذیه ‌کند. در این تحقیق، ظرفیت شکارگری این کنه فیتوزئید در کنترل دو گونه‌ی مهم از آفات گلخانه، کنه‌ی تارتن دو نقطه‌ای<em>Tetranychus</em><em>urticae </em><em>Koch (</em>Acari: Tetranychidae)<em> </em>و کنه‌ی گال‌زای اریوفیده<em>Phyllocoptes</em><em>adalius</em>Keifer (Acari: Eriophyoidea) در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش با کنه‌های بالغ شکارگر در دمای5/0± 25 درجه‌ی سلسیوس، رطوبت نسبی 70-75 درصد و دوره‌ی نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی درون قفس‌های مانگر انجام شد. هر کنه‌ی بالغ روزانه با 10 عدد کنه‌ی تارتن و 20 عدد کنه‌ی اریوفیده تغذیه شدند. نرخ خالص شکارگری (<em>C₀</em>) با تغذیه از کنه‌ی ‌تارتن و کنه‌ی گال‌زا به‌ترتیب 183 و 420 کنه به ازای هر فرد ماده محاسبه گردید که نشان‌دهنده‌ی حد بالایی از کنترل این آفت است. بیشترین میزان تغذیه در دوره‌ی تخم‌ریزی انجام گرفت. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد کنه‌ی <em>A.</em> <em>swirskii</em> قادر به تغذیه از هر دو کنه طعمه بوده و می‌تواند در کنترل زیستی این آفات نقش داشته باشد.