ارزیابی اثرگذاری ساختمان بلند بر ادراک ساکنان در بافت تاریخی فرهنگی شهر تبریز

Abstract

تحقیق حاضر به دنبال ارزیابی اثرگذاری ساختمان بلند بر ادراک ساکنان در بافت تاریخی فرهنگی شهر تبریز می ­باشد. روش تحقیق بصورت توصیفی - تحلیلی و پیمایشی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل جمعیت بافت تاریخی فرهنگی تبریز که برابر 29384 نفر است و حجم نمونه هم از طریق فرمول کوکران برابر 381 نفر بدست آمد. برای تجزیه تحلیل داده­ ها از روش معادلات ساختاری از طریق نرم­افزارSpss و Amos استفاده شد. براساس یافته‌های حاصل از تحلیل داده­ها همه مولفه­ های تفسیری، شناختی، احساسی، ارزشگذاری، کالبدی و معنایی (متغیر مستقل) دارای رابطه معناداری با ادراک ساختمان های بلند(متغیر وابسته) می­باشند و به ترتیب شاخص‌هاى ارزشگذاری(684‏/٠)، کالبدی با(645‏/0)، معنایی با (599‏/0)، احساسی با (0/555)، تفسیری با (535‏/0) و شاخص شناختی با (501‏/0) بیشترین تا کمترین تأثیر را بر متغیر وابسته دارا می‌باشند. همچنین با توجه به نتایج حاصل می‌توان نتیجه گرفت که بیشترین اثرگذاری بصورت مستقیم و غیرمستقیم مربوط به مولفه ارزش­ گذاری با اثر مستقیم 684‏/0 و غیرمستقیم 351‏/0 می‌باشد. لذا طراحی و ساخت ساختمان­ های بلند باید با آگاهی کامل از نیازها و خواسته ­های ساکنان بافت تاریخی فرهنگی شهر تبریز طراحی شود، زیرا آنها مصرف کنندگان واقعی هستند و درک آنها از محیط زندگیشان و امکانات ارایه شده نقش بسیار مهمی در رضایت و آسایش آنها از محیط زندگی دارد.