تحلیل شکنندگی قاب‌ خمشی فولادی ویژه با در نظر گرفتن پارامترهای تصادقی

Abstract

کمی کردن پتانسیل فروریزش سازه‌های موجود و سازه‌هایی که در آینده طراحی خواهند شد، از مهم‌ترین رویکردهای مهندسی زلزله می باشد. برای این مهم با توجه به ماهیت تصادفی زمین لرزه‌ها و عدم قطعیت‌های موجود در مشخصات سازه از روش‌های آماری و احتمالاتی برای کمی کردن ظرفیت فروریزش سازه استفاده می‌شود. مناسب‌ترین روش، استفاده از بیان احتمال فروریزش سازه می باشد. این بیان بوسیله منحنی‌های شکنندگی فروریزش نمایش داده می‌شود. در این تحقیق، یک سازه‌ی 12 طبقه‌ی فولادی با سیستم قاب خمشی با شکل‌پذیری ویژه مطابق ضوابط آئین‌نامه‌های داخلی طراحی شده است. اثر کاهندگی مقاومت و سختی المان‌های سازه بر اساس مدل رفتاری ایبارا-مدینا-کراوینکلر اعمال شده است. تحلیل‌های دینامیکی افزاینده تحت 7 زوج شتاب نگاشت دور از گسل انجام شده است و منحنی‌های شکنندگی ظرفیت‌های فروریزش با در نظر گرفتن پارامترهای تصادفی لنگر تسلیم، نهایی و اوج المان‌ها توسعه داده شده است. نتایج نشان می‌دهد، بین پارامترهای مورد بررسی، عدم قطعیت در پارامتر لنگر اوج بیشترین تاثیر را بر ظرفیت فروریزش سازه می‌گذارد و می‌تواند تا 30 درصد احتمال فروریزش را تغییر دهد.