سیر تکاملی صنعت راهبردی پلاسما در ایران

Abstract

داروهای مشتق از پلاسما چندین دسته از درمان­های بیولوژیک را تشکیل می­دهند. این داروها برای درمان شرایط نادر، مزمن، شدید و تهدیدکننده زندگی، نظیر اختلالات خونریزی­دهنده (مانند هموفیلی A و B)، بیماری همولیتیک جنین و نوزاد، عفونت­های شدید، سوختگی و بیماری­های کبدی و سایر بیماری­های ناشی از نبود یا عدم عملکرد صحیح پروتئین­های خاص مورد استفاده قرار می­گیرند و کیفیت زندگی بیماران را ارتقا می­بخشند. فرآیند تولید داروهای مشتق از پلاسما با جمع­آوری پلاسمای انسانی از اهداکنندگان داوطلب سالم آغاز می­شود. این مرحله اولیه، پیچیده بوده و توسط مقامات جهانی با دقت و حساسیت بالا نظارت می‌شود تا کیفیت و ایمنی محصول نهایی تولید شده و همچنین سلامت اهداکننده حفظ شود. میزان داروهای مشتق از پلاسمای تولید شده به در دسترس بودن ماده اولیه­ی آن یعنی پلاسمای انسانی بستگی دارد از این رو داشتن پلاسمای کافی برای پالایش امری ضروری است. بنابراین در پیش گرفتن سیاست مناسب کشوری در خصوص اهدای پلاسما، ایجاد مراکز جمع­آوری و همچنین افزایش آگاهی عموم از اهمیت اهدای پلاسما منجر به بهبود شرایط هر کشوری در خصوص تامین به موقع و کافی از این دسته داروها می‌شود. در این مطالعه ما بر آن شدیم تا نگاهی اجمالی به اهمیت این صنعت و وضعیت آن در کشور عزیزمان ایران داشته باشیم.