اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر ترس از پیشرفت بیماری و واکنش روانی بیماران مبتلا به کم‌کاری تیرویید

Abstract

ترس از پیشرفت بیماری به عنوان یکی از مهم­ترین سازه­های روان­شناختی از شایع­ترین علایم پریشانی و استرس­زا برای بیماران مبتلا به یک بیماری تهدیدکننده زندگی محسوب می­شود. ترس از پیشرفت بیماری را می‌توان به عنوان یک ترس واکنشی، واقع بینانه تعریف کرد که فرد کاملا از آن آگاه است. هدف پژوهش، بررسی تاثیر درمان شناختی رفتاری بر ترس از پیشرفت بیماری و واکنش­های روان شناختی بیماران مبتلا به کم­کاری تیرویید هاشیموتو بود. برای این منظور طی یک مطالعه نیمه­آزمایشی با پیش­آزمون، پس­آزمون، پیگیری و گروه کنترل، 32 نفر بیمار مبتلا به کم­کاری تیرویید هاشیموتو از بین بیماران مراجعه­کننده به کلینیک­های پزشکان فوق تخصص شهر کرج به روش نمونه­گیری در دسترس، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (16 نفر در هر گروه) قرار گرفتند. گروهها قبل و بعد از پایان مداخله و سه ماه بعد از اتمام پژوهش از نظر ترس از پیشرفت بیماری و واکنش روان‌شناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس با اندازه­گیری مکرر تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در ترس از پیشرفت بیماری ، و واکنش­های روانشناختی نشان داد. یافته­ها بیانگر تاثیر درمان شناختی رفتاری بر ترس از پیشرفت بیماری و واکنش­های روانشناختی بیماران مبتلا به کم­کاری تیرویید بود؛ بنابراین می­توان از این درمان به عنوان یک درمان مکمل در کنار دارودرمانی برای بهبود زندگی بیماران مبتلا به بیماری هاشیموتواستفاده کرد.