راهکارهای حوضه‌ای و دریاچه‌ای بهبود کیفیت آب مخازن سدها (مطالعه موردی: سد شیرین‌دره)

Abstract

در این مطالعه، مدل دو­بعدی متوسط­گیری­شده در عرض CE-QUAL-W2 برای شبیه­سازی ترازسطح آب، دما و پارامترهای کیفی آب مخزن سد شیرین­دره در یک دوره زمانی یازده ماهه­ و در سال آبی 91-1390 مورد استفاده قرار گرفته است. بدین­منظور ابتدا مدل واسنجی و معتبرسازی شد. سپس، کیفیت آب مخزن در حالت­های مختلف کاهش میزان فسفر ورودی مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت، تأثیر میزان غلظت اکسیژن محلول زیرلایه بر بهبود کیفیت آب مخزن مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نمونه­برداری و شبیه­سازی، کاهش شدید میزان اکسیژن محلول در زیرلایه در دوران لایه­بندی و افزایش غلظت فسفر و یوتروفیک شدن دریاچه را در پایان دوره شبیه­سازی نشان می­دهد. همچنین نتایج نشان می­دهد، افزایش غلظت اکسیژن زیرلایه، باعث کاهش میزان آزادسازی فسفر و بهبود کیفیت آب مخزن می­شود. به­عنوان مثال، با کاهش 60 تا 70 درصدی میزان فسفر ورودی به مخزن، شرایط مخزن از یوتروفیک به مزوتروفیک تغییر وضعیت می­دهد. علاوه بر این، در شرایط عادی، میزان غلظت فسفر در مخزن به 50 میلی­گرم در لیتر رسیده که با به­کارگیری دستگاه اکسیژن­دهی، این میزان به 25 میلی­گرم در لیتر کاهش می­یابد.