بررسی عوامل مؤثر بر رفتار شهروندی در شهر سلامت با رویکرد امنیت در شبکه‌های ارتباطی(مطالعه موردی استان قزوین)

Abstract

ارتباطات را می‌توان عنصر الزام‌آور توفیق در تمام دستگاه‌ها و زیرسیستم‌های اجتماعی تلقی نمود. موفقیت و عدم موفقیت در ارتباطات به‌منزله‌ی عامل بزرگی در برون دادهای یک پدیده‌ی اجتماعی به شمار می‌آید. ارتباطات می‌تواند بر رفتار شهروندی در کسب شهر سلامت و کاهش عوامل چالش زا بر ارتباط همسایگان ابزاری کارساز و مؤثر باشد.امنیت مؤلفه‌ای است که انسان تحت تأثیر آن زندگی خود را سامان می‌دهد.این تحقیق بر آن است تا به شناسایی و اولویت‌بندی و بررسی شدت اثر عوامل مؤثر بر عملکرد رفتار شهروندی (چالش زا و آرامش زا) در شهر سلامت با رویکرد امنیت در شبکه‌های ارتباطی بپردازد. برای تحقق این امر ابتدا به بررسی شهر سلامت و امنیت و امنیت در شهرها پرداخته و در ادامه به تعریف ارتباطات و بررسی انواع ارتباطات پنج‌گانه غیررسمی پرداخته‌شده است. متغیرهای تأثیرگذار (چالش زا و آرامش زا) طی مطالعات میدانی، کتابخانه‌ای و همچنین مصاحبه با روان‌پزشکان و مهندسین شهری و جامعه شناسان امور شهری تعیین گردید. برای اولویت‌بندی و بررسی شدت تأثیر متغیرهای چالش زا و آرامش زا بر رفتار شهروندی روش دیمتل استفاده‌شده است.طی نتایج به‌دست‌آمده مؤلفه آرامش داشتن(آرام بودن ساکنین ساختمان) برای داشتن رفتار شهروندی متناسب با شهری سالم بالاترین شدت اثر را دارد و مؤلفه‌های دین، مراسمات، قومیت یکسان، داشتن فرزندان هم‌جنس، فرهنگ مشترک، داشتن فرزندان هم سن ، سطح تحصیلات یکسان، شغل مشترک به ترتیب در رتبه‌های بعدی قرار می‌گیرند.