واسنجی و ارزیابی هفت روش¬ تخمین تبخیر- تعرق گیاه مرجع مبتنی بر تابش خورشیدی در حوضه آبریز دریاچه ارومیه

Abstract

هدف این مطالعه مقایسه و واسنجی هفت روش­ مختلف تخمین مبتنی بر تابش خورشیدی در مقیاس ماهانه در حوضه دریاچه ارومیه می­باشد. روش­های انتخاب شده شامل دورنبوس- پرویت (DP)، پریستلی- تیلور (PT)، مکینگ (M)، جنسن- هیز (JH)، تورک (T)، آبتیو (A) و مکگینز- بوردن (MB) بودند. برای این منظور از اطلاعات ده ایستگاه هواشناسی سینوپتیک در دوره آماری 1986 تا 2010 استفاده شد. نتایج روش­های مذکور با خروجی روش فائو پنمن-مانتیث (PM56) مقایسه شدند. واسنجی روش­ها برای تمام ماه­ها و در طول دوره آماری مذکور در ایستگاه­ها انجام شد. ارزیابی روش­های مورد مطالعه با آماره­های <em>،</em>RMSE <em>، </em>MBE<em>، </em>MAEوRE انجام شد. نتایج نشان داد که قبل از واسنجی، نتایج روش­های مختلف اختلاف زیادی با نتایج نظیر روش PM56 دارند. واسنجی روش­ها عملکرد آنها را بطور قابل ملاحظه­ای بهبود بخشید. بعد از واسنجی، روش DP به عنوان بهترین روش در حوضه مورد مطالعه شناخته شد و میانه ارقام نظیر معادل 982/0 بدست آمد. در این روش (پس از واسنجی) میانه آماره­های RMSE، MBE، MAE و RE به ترتیب معادل 89/7، 62/0-، 03/6 و 40/3- میلیمتر در ماه بدست آمد. پس از DP روش­­ PT به عنوان دومین روش مناسب در حوضه مذکور تشخیص داده شد. روش­های M<em>،</em>JH، T، A و MB، به ترتیب، در رده­های سوم تا هفتم قرار گرفتند.