بررسی اثر مهار کننده عصاره چای سبز روی هشت گونه قارچ بیماری زای گیاهی

Abstract

در سال‌های اخیر به­علت استفاده بی­رویه از روش‌های شیمیایی و مقاوم شدن بیمارگر­ها به آن، استفاده از گیاهان دارویی برای بازدارندگی از فعالیت بیمارگر­ها رونـق یافـته است. این مطالـعه با هدف بررسی اثر ضد قارچی عصاره چای سبز، Camellia sinensis، با استفاده از حلال‌های آبی، اتانولی و متانولی علیه هشت گونه‌ قارچ بیماری­زای گیاهی شامل Rhizoctonia solani،R. oryzae-sativa ، Sclerotium rolfsii، Macrophomina phaseolina،Fusarium solani ، Sclerotinia sclerotiorum، F. oxysporum و F. sporotrichioides انجام شد. عصاره ­های چای سبز، با استفاده از روش اختلاط عصاره در محیط کشت PDA در غلظت‌های ppm10، ppm100 و ppm1000 تهیه شدند. نتایج آزمون­ های عصاره چای سبز نشان داد، عصاره آبی چای بیشترین تأثیر بازدارندگی از رشد رویشی را روی قارچ M. phaseolina در سطح ظرف پتری در غلظت­ های ppm100 و ppm1000 به ترتیب با 2/35% و 75/46% و S. sclerotiorum در غلظت ppm1000 به میزان 11/36% داشت. عصاره متانولی نیز بیشترین تأثیر بازدارندگی از رشد قارچ را روی دو قارچ فوق­ الذکر در غلظت ppm1000 به ترتیب به میزان 12/%35 و 45% داشت. عصاره اتانـولی بیشترین تأثیر بازدارندگی از رشد رویـشی قـارچ را روی طیف بیشـتری از قـارچ ­ها شـامل 5 جدایه قارچی S. sclerotiorum، F. oxysporum، F. solani، F. sporotrichioides و M. phaseolina به ترتیب به میزان 5/%41، 6/%43، 5/%44، 16/%45 و 66/48% بازدارندگی درون شیشه ­ای نشان داد. این نتایج نشان داد تأثیر عصاره چای سبز بر اساس حلال، غلظت و جدایه قارچی متفاوت می ­باشد.