اثر سن شیرگیری و نوع پرورش بر عملکرد رشد بره های لری بختیاری

Abstract

زمینه مطالعاتی: سن شیرگیری بره ها و پرورش آنها همراه یا جدا از مادر می تواند عملکرد رشد را تحت تأثیر قرار دهد. هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر سن از شیرگیری و نوع پرورش بر عملکرد رشد بره‌های نر و ماده لری بختیاری انجام گرفت. روش کار: در یک طرح کاملا تصادفی 59 رأس بره نر در شش تیمار شامل زود از شیرگرفته پرواری، زود از شیرگرفته غیرپرواری، شیرگیری معمول پرواری، شیرگیری معمول غیرپرواری، دیر از شیرگرفته پرواری و دیر از شیرگرفته غیرپرواری و 54 رأس بره ماده در سه تیمار زود از شیرگیری، شیرگیری معمول و دیر از شیرگیری قرار گرفتند. نتایج: در سن مشابه وزن بره‌های نر پروار شده از وزن بره‌های نر غیر پرواری بیش‌تر بود (0/05>P). در نرها وزن بره‌های زود از شیر گرفته پرواری نسبت به بره‌های تیمارهای شیرگیری معمول پرواری و دیر از شیرگرفته پرواری بیش‌تر بود (0/05>P). همچنین میانگین افزایش وزن روزانه از سن دو تا شش ماهگی، در بره‌های تیمار زود از شیرگرفته پرواری بیش‌تر از بره‌های تیمار دیر از شیرگرفته پرواری بود (0/05>P). ضریب تبدیل غذایی بین بره‌های نر پرواری در تیمارهای مختلف، مشابه بود. بین بره‌های ماده در تیمارهای مختلف از نظر وزن در سنین یکسان تفاوت آماری معنی‌دار مشاهده نشد. همچنین از نظر افزایش وزن روزانه بین بره‌های ماده تیمارهای مختلف در دوره پرورش اختلاف آماری معنی‌دار وجود نداشت. نتیجه‌گیری نهایی: به طور کلی، از شیر گرفتن بره‌های نر در سن دو ماهگی و پروار کردن آن‌ها تا سن شش ماهگی، بر رشد و وزن نهایی آن‌ها، اثر مثبت داشت و از شیرگیری بره‌های ماده در سن دو ماهگی بر افزایش وزن آنها تا سن شش ماهگی تأثیر منفی نداشت.