بررسی رژیم غذایی ماهی گیش دم زرد (1833 ,Atule mate (Cuvier در خلیج فارس و دریای عمان (استان هرمزگان)

Abstract

<strong>این مطالعه به‌ منظور بررسی رژیم غذایی ماهی گیش دم زرد </strong><strong>(</strong><strong><em>Atule mate</em></strong><strong>)</strong><strong> در آب ­های خلیج‌ فارس و دریای عمان (استان هرمزگان) انجام شد. نمونه‌ برداری‌ ها به ­مدت 12 ماه از آذرماه 1395 تا آبان ماه 1396 صورت پذیرفت و نمونه‌ برداری با تورهای گوشگیر ماهانه و فصلی انجام شد. جهت بررسی رژیم غذایی تعداد 447 قطعه ماهی نمونه­ گیری شده و شاخص </strong><strong>GaSI</strong><strong>، شاخص تهی بودن معده </strong><strong>(</strong><strong>CV</strong><strong>)</strong><strong>، شاخص ترجیح غذایی </strong><strong>(</strong><strong>FP</strong><strong>)</strong><strong> و درصد فراوانی اقلام غذایی تخمین زده شد. شاخص </strong><strong>GaSI</strong><strong> نشان داد اوج تغذیه این‌ گونه در خردادماه است. میزان شاخص تهی بودن معده </strong><strong>(</strong><strong>CV</strong><strong>)</strong><strong>، برای این‌ گونه در طول تحقیق 65/32% به ­دست آمد</strong><strong>.</strong><strong> با توجه به ماهیان استخوانی </strong><strong>(موتوماهیان و ساردین ماهیان) موجود در معده این ماهی، گونه موتومنقوط </strong><strong>(</strong><strong><em>Encrasicholina</em></strong><strong> <em>punctifer</em></strong><strong>) </strong><strong>به‌عنوان غذای اصلی برای گیش دم زرد و ماهی جنس ساردینلا </strong><strong>(</strong><strong><em>Sardinella</em></strong><strong> sp</strong><strong>) </strong><strong>را می‌ توان </strong><strong>به‌ عنوان غذای فرعی و سایر گونه‌ های خورده شده که عبارت بودند از اسکویید و خرچنگ را می‌ توان به ­‌عنوان غذای تصادفی عنوان نمود. با توجه به تنوع گونه ­ای گیش ماهیان و </strong><strong> </strong><strong>اهمیت ارتباط زنجیره­ های غذایی، پیشنهاد می ­گردد. محتویات معده گونه ­های خانواده گیش ماهیان مورد بررسی جامع قرار گیرد.</strong>