بررسی اثرات افزودن لاکتوباسیلوس ال بوچنری به جیره غذایی گاو شیری آلوده به آفلاتوکسین B1 بر فراسنجه های تولید گاز در شرایط آزمایشگاهی

Abstract

<strong>آفلاتوکسین</strong><strong> B1 </strong><strong>توسط قارچ ­های آسپرژیلوس فلاووس و پارازیتیکوس تولید و میزان حرکات شکمبه و تجزیه ­پذیری مواد خوراکی در آن تحت تاثیر قرار می­ دهد. هدف از این مطالعه بررسی کاهش اثرات سوء آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> بر تخمیر شکمبه ­ای در حضور افزودنی لاکتوباسیلوس ال­بوچنری در شرایط آزمایشگاهی بود. تیمار­های آزمایشی شامل: جیره پایه (شاهد)، جیره پایه همراه با </strong><strong> </strong><strong>0/5 و 1 میکروگرم بر میلی ­لیتر آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> و جیره غذایی پایه آلوده با آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> (یک میکروگرم در میلی­ لیتر) به­ همراه سطوح مختلف افزودنی لاکتوباسیلوس ال­بوچنری به ­ترتیب 0/01، 0/1 و 0/2 نانوگرم در کیلوگرم جیره غذایی بودند. میزان </strong><strong>گاز </strong><strong>تولیدی </strong><strong>در </strong><strong>4 ،</strong><strong>6 ،</strong><strong>8 ،</strong><strong>12 ،</strong><strong>24 ،</strong><strong>36، 48، 72، 96 و 120 ساعت بعد از عمل انکوباسیون ثبت </strong><strong>شد. داده­ های به ­دست آمده در یک طرح آماری کاملاً تصادفی با 3 تکرار آنالیز گردید. نتایج نشان داد سم آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> سبب تغییر در تخمیر شکمبه و </strong><strong>کاهش حجم گاز تولیدی (429 میلی ­لیتر به ازای گرم ماده خشک) در مقایسه با گروه شاهد (382 میلی ­لیتر به ­ازای گرم ماده خشک) شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). در پایان 120 ساعت انکوباسیون بیش ­ترین گاز تولیدی مربوط به تیمار شاهد و کم ­ترین گاز تولیدی مربوط به تیمار دریافت­ کننده 0/2 نانوگرم لاکتوباسیلوس ال بوچنری بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). افزودن لاکتوباسیلوس ال­بوچنری سبب افزایش فراسنجه­ های تخمینی شامل انرژی ­متابولیسم، انرژی­ خالص و قابلیت هضم ماده ­آلی شد (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). هم­ چنین افزودن سطوح 0/01، 0/1 و 0/2 نانوگرم ال بوچنری به جیره آلوده به آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> به ­طور معنی­ داری سبب کاهش </strong><strong>pH</strong><strong> در شرایط آزمایشگاهی گردید (0/05</strong><strong>></strong><strong>P</strong><strong>). نتایج نشان داد لاکتوباسیلسوس ال­ بوچنری سبب افزایش قابلیت هضم شکمبه شد و توانایی مهار آلودگی آفلاتوکسین </strong><strong>B1</strong><strong> در جیره گاوهای شیری را در شرایط برون تنی دارد.</strong>