کاربرد داده‌های مغناطیس هوایی در شناسایی خطواره‌های مغناطیسی، گسل‌های پنهان و چشمه‌های لرزه‌‌ای: مطالعه موردی شهرستان رامسر

Abstract

محدوده مورد مطالعه در منطقه البرز مرکزی در عرض شمالی 5/36 تا 37 و طول شرقی 5/50 تا 51 از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است. از اهداف این پژوهش، شناسایی خطواره‌های ساختاری موجود در منطقه مورد مطالعه، با استفاده از داده‌های مغناطیس هوایی و بررسی ارتباط زمین‌ساختی خطواره‌های مغناطیسی با گسل‌های پنهان است. عکس‌های هوایی، تصاویر ماهواره-ای، نقشه‌ها‌ی موجود اعم از نقشه‌های توپوگرافی و نقشه‌های زمین شناسی به منظور تعیین ساختارهای اصلی مطالعه شد. موقعیت گسل‌های شناسایی شده قبلی بازنگری و با استفاده از نقشه‌های ژئوفیزیک هوایی، خطواره‌های ساختاری منطقه به روش چشمی و با استفاده از نرم‌افزاز ژئوسافت نسخه‌‌ی 1/4 Oasis montaj 4.1) Geosoft (استخراج شدند. با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) و روش هم‌پوشانی، نقشه کانون‌های سطحی، نقشه خطواره‌های مغناطیسی و نقشه گره‌های تنش مغناطیسی بر یکدیگر منطبق شدند. برای شناسایی گسل‌های پنهان منطقه از دو روش تلفیق و تحلیل گره‌های تنش مغناطیسی و خطواره‌های مغناطیسی استفاده شد. محل خطواره‌ها یا پهنه‌های خطی که در هر سه نقشه مشترک بودند، نشان دهنده موقعیت گسل‌های جدید سطحی و گسل‌های قدیمی هستند و بقیه خطواره‌ها گسل‌های پنهان می‌باشند. بر این اساس خطوراه های ساختاری، گسل های پنهان و چشمه های لرزه زا شناسایی شدند.