ارزیابی مطلوبیت زیستگاه کل و بز (Capra aegagrus) در منطقه حفاظت‌شده خائیز در فصل زادآوری با استفاده از روش HEP

Abstract

<strong>در </strong><strong>این </strong><strong>مطالعه، </strong><strong>هدف </strong><strong>بررسی مطلوبیت زیستگاه گونه کل و بز در فصل زادآوری در </strong><strong>منطقه </strong><strong>حفاظت‌ شده </strong><strong>سولک، </strong><strong>در </strong><strong>استان </strong><strong>کهگیلویه و بویر احمد، </strong><strong>شهرستان </strong><strong>بهمئی، با </strong><strong>استفاده </strong><strong>از </strong><strong>روش </strong><strong>هپ </strong><strong>بوده </strong><strong>است</strong><strong>.</strong><strong> در حال حاضر بیش </strong><strong>­</strong><strong>ترین تخریب­ های زیستگاهی متوجه پستانداران بزرگ ­جثه به ­خصوص علف ­خوارانی مانند کل و بز است لذا حفظ زیستگاه های زادآوری و مطالعه آن­ ها به ­خصوص زیستگاه ­های مطلوب گونه های کم ­پراکنش مثل کل و بز تاثیر به ­سزایی بر بقا و تولیدمثل گونه ­ها خواهد داشت. ارزیابی زیستگاه به ­عنوان یک راه ­حل عملی برای انجام این مهم مطرح است با ارزیابی زیستگاه می ­توان مطلوبیت و تعداد واحدهای زیستگاهی موجود برای زادآوری این گونه را به­ دست آورد. برای این کار ابتدا منطقه به دو زیستگاه شمالی و جنوبی تقسیم شد. سپس ارزیابی زیستگاه گونه کل و بز در فصل زادآوری به­ روش </strong><strong>HEP</strong><strong> و رتبه ­دهی به متغیرهای مختلف زیستگاهی در دو زیستگاه انجام شد. در انتها نتایج حاصل از این دو مورد مقایسه قرار گرفتند. شاخص‌های زیستگاهی اندازه‌ گیری شده عبارتند از: تراکم و تنوع پوشش گیاهی، ارتفاع، شیب، جهت، دسترسی به منابع آبی، فاصله از مناطق مسکونی، فاصله از جاده، میزان رفت ‌و آمد </strong><strong>شکارچیان، شدت حضور دام در منطقه و طعمه ­خواری . امتیاز هر شاخص از ۱ تا ۵ متغیر بود. سپس براساس مطلوبیت زیستگاه، مقادیر </strong><strong>HSI</strong><strong> برای هریک از بخش‌ها محاسبه شد.</strong>