مطالعه آسیب شناسی انگل Diclobothrium armatum در آبشش فیل ماهیان پرورشی در گیلان

Abstract

<strong><span lang="AR-SA" dir="RTL">دیکلوبوتریوم آرماتوم نسبت به میزبان خود اختصاصی بوده و باعث آسیب</span><span lang="FA" dir="RTL">­</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">های مختلف شدید در آبشش، اختلال در سیستم تنفسی،کاهش اشتها، لاغری و تلفات مزمن در بچه ­ماهیان خاویاری می ­شوند. هدف از این مطالعه شناسایی آسیب­ های مختلف ناشی از تهاجم انگل در آبشش ماهیان خاویاری بوده است. در این تحقیق 40 قطعه از گونه فیل ­ماهی با وزن­ های 50 تا 150 گرم از اوائل خرداد ماه تا پایان شهریور 1397 به­ صورت تصادفی از مزارع پرورشی خاویاری صید گردیدند. ماهیان با همان شرایط زیستی به ­صورت زنده به آزمایشگاه بهداشت آبزیان انتقال داده شدند. معاینه بالینی آزمایشگاهی روی پوست، باله ­ها و تیغه ­های آبشش انجام گرفت. در آبشش ­ها پس از مشاهده انگل­ ها، آن­ ها را جداسازی کرده و جهت تثبیت در محلول فرمالین 4 درصد قرار داده شدند و سپس کار آبگیری، شفاف­ سازی و رنگ ­آمیزی آن­ ها با روش آلوم کارمین انجام گرفت. هم ­زمان پس از جداسازی انگل­ ها، از بافت­ های آبشش نیز نمونه ­گیری کرده و جهت تثبیت در محلول بوئن انتقال داده شدند. آن­گاه پس از آبگیری، شفاف­ سازی، پارافینه کردن، برش دادن، چسباندن روی لام با روش هماتوکسیلین ائوزین رنگ­ آمیزی گردیدند. نتایج مشاهدات بالینی آبشش در ماهیان زنده: ترشحات موکوسی، چسبندگی در تیغه­ های آبشش و پرخونی را نشان می­ داد. نتایج مطالعات میکروسکوپی در نمونه­ های بافت آبشش آلوده به انگل: چسبندگی در </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">تیغه ­های آبشش ثانویه، دژنرسانس، ادم، نکروز، پرخونی، خونریزی، هیپرپلازی و</span><span lang="AR-SA" dir="RTL">تخریب بافت­ های آبشش را نشان </span><span lang="AR-SA" dir="RTL">داد.</span></strong>