اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت ذرت علوفه‌ای بر خصوصیات سیلاژ، گوارش پذیری و مصرف اختیاری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین

Abstract

<strong>افزایش محتوای الیاف سیلاژ ذرت به ­واسطه‌ افزایش سن‌ گیاه، در جیره‌ گاوهای شیری، سبب افزایش لایه‌بندی مواد جامد شکمبه‌ای و فعالیت نشخوار و خرد کردن ذرات در شکمبه می‌شود. از طرف دیگر، اندازه‌ ذرات به ­طور انتخابی در شکمبه می‌مانند و این موضوع توجیه­ کننده تفاوت در قابلیت هضم جیره‌های با ترکیبات شیمیایی مشابه است. ذرت علوفه ­ای کشت شده در شرایط استاندارد در مراحل یک سوم خط شیری و دانه خمیری برداشت شد.</strong><strong>اثر مرحله برداشت بر خصوصیات سیلویی ذرت علوفه­ ای و اثر مرحله برداشت و اندازه ذرات بر مقدار مصرف و گوارش پذیری مواد مغذی گاوهای شیری هلشتاین با طرح کاملاً تصادفی تجزیه آماری شد</strong><strong>.</strong><strong> نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد اثر مرحله برداشت بر ترکیب شیمیایی و اسیدهای تخمیری سیلاژ معنی­ دار بود. در ارزیابی ظاهری سیلاژ ذرت علوفه‌ای مرحله برداشت دوم به ­طور معنی‌داری نمره بالاتری به ­خود اختصاص داد. اثر اندازه ذرات و مرحله برداشت بر مصرف ماده‌ خشک و مصرف ترکیبات شیمیایی جیره معنی­ دار بود. مرحله‌ برداشت و اندازه ذرات توانست اثر معنی ­دار بر گوارش­ پذیری ماده خشک و ماده آلی بگذارد. در مجموع جیره‌های حاوی ذرت علوفه‌ای برداشت دوم، فیبر نامحلول در شوینده خنثی غیرقابل هضم (</strong><strong>iNDF</strong><strong>) بیش ­تر، مصرف ماده‌ خشک بیش ­تر و گوارش ­پذیری ماده خشک و انرژی قابل متابولیسم کم ­تری داشتند. جیره‌های حاوی ذرت علوفه‌ای با اندازه‌ ذرات بلند گوارش­ پذیری ماده‌ خشک پایین</strong><strong>‌</strong><strong>تر و گوارش ­پذیری ماده آلی بالاتر داشتند.</strong>