بررسی پراکنش زمانی مکانی اویستر صخره ای Saccostrea cucullata در سواحل خلیج فارس

Abstract

<strong>پژوهش حاضر با هدف دستیابی به پراکنش زمانی و مکانی اویستر صخره­ای یا خوراکی، </strong><strong><em>Saccostrea cucullata</em></strong><strong>در امتداد خط ساحلی خلیج فارس از استان هرمزگان تا استان خوزستان انجام شد. نمونه ­ها با استفاده از پرتاب تصادفی کودرات با اندازه 25/. مترمربع و در منطقه‌ بین جزر و مدی از زمستان 1394 تا پاییز 1395 جمع ­آوری شدند. براساس نتایج، بیش ­ترین مقدار طول اویسترها در جزیره‌ هرمز و 55/42 میلی ­متر به ­دست آمد. بدین­ صورت که در فصل بهار، تابستان و زمستان، کم ­ترین مقدار طول و عرض در بندر عامری و کم ­ترین مقدار وزن خشک و تر در بندرعباس ثبت شد. در فصل پاییز ایستگاه بندرعباس کم ­ترین مقادیر اندازه‌گیری شده برای وزن خشک پوسته، وزن تر کل، طول و عرض نمونه‌های مورد مطالعه را به ­خود اختصاص داد. نتایج بررسی رابطه بین شاخص‌های محیطی اندازه‌گیری شده با وزن خشک پوسته، وزن تر کل، طول و عرض نمونه‌ها نشان داد که تنها طول و وزن تر با شوری و دما رابطه‌ معنی‌دار دارند. با این وجود در نگاه کلی رابطه عکس ولی قوی بین شوری با طول و عرض نمونه‌ها براساس آنالیز </strong><strong>CCA</strong><strong> مشاهده شد. هم ­چنین دما نیز رابطه‌ عکس قوی با طول و عرض و ضعیف ­تری با وزن خشک و وزن تر نشان داد. با توجه به فراوانی قابل توجه جمعیت­ های اویستر در برخی از مناطق خلیج فارس، اهمیت بیش ­تر این موجودات مشخص گردیده و لزوم مدیریت منابع آن­ ها و حتی امکان ­سنجی پرورش آن­ ها را آشکار می ­سازد.</strong>