تنوع زیستی روتیفرهای پلانکتونیک در امتداد گرادیان افقی شوری در مصب رودخانه بهمنشیر

Abstract

<strong>هدف از این مطالعه، بررسی تنوع زیستی روتیفرهای پلانکتونیک در فصول تابستان و زمستان 1393 در مصب رودخانه بهمنشیر برحسب گرادیان شوری افقی بود. نمونه ­برداری از 6 ایستگاه با استفاده از تور پلانکتون­ گیری با اندازه چشمه 100 میکرون انجام گردید. در این بررسی 14 گونه روتیفر زئوپلانکتونی متعلق به یک راسته و 3 خانواده و 6 جنس شناسایی شد. گونه­ های </strong><strong><em>Brachionus</em></strong><strong><em>rotundiformis</em></strong><strong> و </strong><strong><em>B.</em></strong><strong><em>plicatilis</em></strong><strong> در تمامی ایستگاه ­ها غالب بودند. بیش ­ترین همبستگی معنی ­دار منفی بین همبستگی روتیفرها با هدایت الکتریکی (0/94-) و شوری (0/93-) بود (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). به ­طوری­ که در مسیر ایستگاه­ های رودخانه­ ای به سمت ایستگاه­ های مصبی با افزایش شوری، ترکیب و تنوع گونه­ ای به ­شدت دچار تغییر شد. بیش ­ترین میانگین فراوانی در فصل تابستان و در ایستگاه 1 به ­میزان 1362/1 فرد در متر مکعب به ­دست آمد و در ایستگاه 6 زمستان نیز تقریباً هیچ­ گونه روتیفری مشاهده نشد. بیش ­ترین میزان شاخص تنوع زیستی شانون</strong><strong>-</strong><strong> وینر در فصل تابستان به ­میزان 1/52 و بیش ­ترین شاخص غالبیت سیمپسون در فصل زمستان به ­مقدار 0/4 محاسبه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که شوری موثرترین فاکتور بر تنوع و تراکم رودخانه بهمنشیر است.</strong>