مقایسه اثر تجویز خوراکی آویشن شیرازی و ویتامین E بر بهبود شاخص های رشد و سلامت بچه ماهیان کپورمعمولی قرار گرفته در معرض فلز سنگین کادمیوم

Abstract

<strong> </strong><strong>هدف از این بررسی ارزیابی مقایسه ­ای استفاده از آویشن شیرازی </strong><strong>(</strong><strong><em>Zataria multiflora</em></strong><strong> Boiss</strong><strong>) </strong><strong>و ویتامین </strong><strong>E</strong><strong> در جیره ­غذایی ماهی کپورمعمولی در مواجهه با فلز سنگین کادمیوم می ­باشد. </strong><strong>تعداد 225 قطعه ماهی کپور (</strong><strong>3</strong><strong>±</strong><strong>34 گرم</strong><strong>) به پنج گروه تقسیم­ شدند: </strong><strong>بچه ­ماهیان گروه اول (شاهد) و دوم (بدون افزودنی) با استفاده از جیره ­غذایی استاندارد کپور، گروه سوم با جیره­ غذایی حاوی 1 درصد پودر آویشن شیرازی، گروه چهارم با جیره حاوی میزان اضافی 100 میلی­ گرم در کیلوگرم ویتامین </strong><strong>E</strong><strong> و گروه پنجم از تلفیق آویشن و ویتامین </strong><strong>E</strong><strong> با سطوح مشابه تیمارهای قبلی </strong><strong>به ­مدت 45 روز</strong><strong>تغذیه شدند. سپس بچه ­ماهیان در معرض غلظت زیرکشنده کادمیوم (1/5 میلی ­گرم در لیتر) قرار گرفته و شاخص های رشد و سلامت در تمامی گروه­ ها در روزهای 3، 7 ،10 و 15 اندازه ­گیری شد. شاخص ­های کبدی، احشایی و صفراوی در گروه­ های دریافت­ کننده آویشن بهبود معنی ­داری نشان داد. درصد وزن به ­دست آمده، ضریب تبدیل غذایی، نرخ رشد ویژه، بازده تاثیر غذایی و نرخ موثر جذب پروتیین نیز در گروه ­های دریافت کننده آویشن بهبود یافت (0/05</strong><strong>></strong><strong>p</strong><strong>). بر مبنای نتایج این پژوهش، استفاده از گیاه آویشن در جیره غذایی ماهی کپورمعمولی موجب جلوگیری از بروز اثرات منفی ناشی از مواجهه با کادمیوم گشته و بهبود شاخص ­های مختلف رشد و سلامت در این ماهی را به ­دنبال داشت. مقایسه اثر بهبودی آویشن و ویتامین </strong><strong>E</strong><strong> نیز موید اثر حفاظتی بیش ­تر آویشن نسبت به ویتامین </strong><strong>E</strong><strong> بر رشد و سلامت ماهی بود. </strong>