استفاده از آنالیز S.H.E. در تعیین مؤلفه موثر بر شاخص عددی تنوع زیستی‌ پرندگان خورهای تیاپ،کولاهی و حسن لنگی- استان هرمزگان

Abstract

شاخص ‌های عددی تنوع، ترکیبی از دو مؤلفه مهم غنای گونه و یکنواختی می‌باشند اما یکی از مشکلات مهم این شاخص‌ها جدا نکردن سهم این دو مؤلفه در مقدار شاخص عددی است. یکی از موثرترین و کارآمدترین روش‌ها در جهت محاسبه سهم این دو مؤلفه در شاخص‌های عددی تنوع، استفاده از آنالیز SHE است که امکان بررسی و محاسبه این دو مؤلفه را میسر می‌سازد. در این بررسی از آمار سرشماری نیمه زمستانه پرندگان آبزی و کنار آبزی خورهای تیاپ، حسن لنگی و کولاهی در طول شش سال (1390-1385 ) جهت مشخص شدن مؤلفه موثر بر شاخص عددی تنوع استفاده شد. محاسبه شاخص های تنوع نشان داد که تنوع در خورهای تیاپ، حسن لنگی و کولاهی به ‌ترتیب در سال‌های 1388،1388و1389 به نسبت دیگر سال‌ها بیش ‌تر بوده و شاخص‌ های تنوع شانون واینر، غنا که همان فراوانی گونه‌ بود و شاخص یکنواختیپایلو به‌ ترتیب برابر (H'=3/15) (44)، و (0/75 ='j)؛ (H'=3/2) (41) و (0/79 ='j)؛ (37) (2/99 ='H) ، و (0/74 ='j) بوده‌اند. نتایج نشان می‌دهد که مؤلفه موثر بر شاخص عددی تنوع در هر سه خور مؤلفه یکنواختی (Ln(E)) است. در این بازه زمانی تغییرات شدیدی در سیمای پرندگان سه خور مشاهده نشده به این معنی که ترکیب گونه‌ در زمستان تقریباً ثابت بوده است.