بررسی علل اجتماعی گرایش دانشجویان به مصرف مواد روانگردان (دانشگاههای گیلان - شهر رشت)

Abstract

امروزه تنوع مواد روانگردان در بازار عرضه و جذابیت کاذب آن برای جوانان بویژه دانشجویان همواره تهدیدی برای سلامت و امنیت جامعه است که در اثر بی توجهی می‌تواند زمینه‌ساز آسیبها و جرائم اجتماعی باشد. این مقاله به بررسی علل اجتماعی گرایش به مصرف مواد روانگردان (با تاکید بر اکستاسی) در بین دانشجویان دانشگاههای شهر رشت می پردازد. چارچوب نظری این پژوهش ملهم از دو نظریه عمده جامعه شناسی کجروی؛ نظریه کنترل اجتماعی هیرشی و همنشینی افتراقی ساترلند می باشد و بر مبنای آن مدل تحقیقی طراحی و چهار فرضیه ارائه گردیده و نوع روش تحقیق پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه است. جامعه آماری این تحقیق متشکل از دانشجویان دانشگاههای شهر رشت در سال تحصیلی 87-86 می باشد. حجم نمونه جامعه آماری از طریق فرمول کوکران محاسبه و شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای است که دانشکده ها و گروه های مختلف دانشگاهی انتخاب، سپس برابرحجم نمونه جامعه آماری تعداد 400 نفر به صورت تصادفی در خوابگاهها و محیط های دانشجویی مورد بررسی قرار گرفته اند که پس از استخراج داده ها از طریق نرم افزار spss با استفاده ازآمارهای توصیفی و استنباطی (خی دو و ضریب همبستگی پیرسون) مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین عوامل اجتماعی مستقلی مانند همنشینی با دوستان ، پایگاه اقتصادی و اجتماعی خانواده و گذران نامناسب اوقات فراغت با گرایش به مصرف مواد روانگردان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین اعتقادات دینی و مذهبی با گرایش دانشجویان به مصرف مواد روانگردان از نوع اکستاسی رابطه معکوس وجود دارد.