بررسی وتحلیل برتوسعه گردشگری پایدار روستایی شهرستان میرجاوه (دهستان لادیز)

Abstract

در اغاز قرن بیست و یکم هنوز توسعه برخی از استان های کشور با مسائل و چالش های متعددی مواجه است چرا که، راهبردهای گذشته در زمینه توسعه نواحی موفقیت آمیز نبوده و نتوانسته اند مسائلی چون فقر، اشتغال، بهداشت، امنیت غذایی و پایداری محیط زیست را سامان بخشد . این راهبرد ها در توزیع منافع حاصل از رشد و توسعه نیز موفق نبوده و سبب ایجاد مشکلات متعددی شده است. یکی از راهبرد هایی که اخیرا در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته، توسعه و گسترش توریسم در نواحی محروم ولی دارای پتانسیل های لازم است. گردشگری یکی از پویاترین فعالیت های اقتصادی عصرحاضر است که نقش مهمی در توسعه پایدار محلی ایفا می کند. در این راستا گردشگری روستایی نیز یکی از ابعاد مهم گردشگری به حساب می‌آید که می‌تواند با برنامه‌ریزی اصولی و دقیق و با شناسایی مناطق گردشگری روستایی و شناخت پتانسیل‌ها و نقاط قوت روستاها، نقش مؤثری در توسعه این مناطق و در نتیجه توسعه اقتصاد و همچنین توسعه ملی کشورها داشته باشد، از این رو در اینجا سؤال این است که پتانسیل‌ها و محدودیت‌های گردشگری روستایی کدام است؟ و چگونه می-توان راهکارهایی را در جهت توسعه گردشگری در روستاها که بتواند باعث رشد گردشگری و در نتیجه توسعه پایدار روستایی بشود به کار برد؟ به این منظور مقاله حاضر بهره گیری از مطالعات میدانی، و تعیین فرصت، و تهدید،آرمان ونتایج به شیوه مدل SWOT SOAR, به ارائه راهبرد مدیریتی در جهت توسعه گردشگری در مناطق روستایی شهرستان میرجاوه (دهستان لادیز) پرداخته‌است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می‌دهد با وجود داشتن جاذبه‌های فراوان گردشگری طبیعی اعم ازجنگل‌های انبوه، چشمه‌ها، ییلاق‌های سرسبز کشاورزی و آداب و رسوم ازجذب گردشگران داخلی به دور مانده درحالیکه قابلیت‌های گردشگری آن نسبت به سواحل جنوبی استان بکرودست نخورده‌است.