نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخانجانی, هاجرfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیل‌زاده طلوعی, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1400-12-14T15:57:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2022-03-05T15:57:49Z
dc.date.available1400-12-14T15:57:49Zfa_IR
dc.date.available2022-03-05T15:57:49Z
dc.date.issued2021-11-22en_US
dc.date.issued1400-09-01fa_IR
dc.date.submitted2021-06-03en_US
dc.date.submitted1400-03-13fa_IR
dc.identifier.citationخانجانی, هاجر, اسماعیل‌زاده طلوعی, محمدرضا. (1400). تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و استقامتی بر میزان قند خون و محتوای پروتئین فولیستاتین در بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 1. نشریه علوم زیستی ورزشی, 13(3), 351-365. doi: 10.22059/jsb.2021.324379.1471fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2021.324379.1471
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_84485.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/883957
dc.description.abstractفولیستاتین یک پروتئین کلیدی در تنظیم هیپرتروفی عضلانی (قلبی و اسکلتی) است که بیماری دیابتی نوع 1 می‌تواند به نقص در عملکرد آن منجر شود. بنابراین، هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 6 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و استقامتی بر میزان قند خون و محتوای پروتئین فولیستاتین در بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 1 است. در این تحقیق، 18 سر موش صحرایی نر 2 ماهه نر از نژاد اسپراگ‌داولی با میانگین وزن 20±300 گرم انتخاب شدند. پس از دیابتی شدن نوع 1 از طریق محلول استرپتوزوتوسین، به روش تصادفی به 3 گروه: 1. تمرین HIIT 2. تمرین استقامتی و 3. کنترل (هر گروه 6 سر) تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه‌های تمرینی HIIT و استقامتی به مدت 6 هفته به تمرین ورزشی پرداختند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون آنوای-یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. 6 هفته تمرین HIIT و استقامتی به کاهش معنا‌دار میزان قند خون (0001/0=P) و افزایش معنا‌دار محتوای پروتئین فولیستاتین (0001/0=P) نسبت به گروه کنترل منجر شد. تمرین HIIT و استقامتی، سطوح قند خون را کاهش داد که نشان‌دهندة این مطلب است، که این دو نوع تمرینی می‌تواند راه درمانی مناسب و غیرتهاجمی برای کنترل دیابت باشد. همچنین تمرین استقامتی و تمرین HIIT به افزایش محتوای درون سلولی پروتئین فولیستاتین منجر شد که این افزایش در گروه استقامتی بیشتر بوده است که می‌تواند جهت هیپرتروفی فیزیولوژیک و کاهش عوارض پاتولوژیک قلبی از جمله کاردیومیوپاتی دیابتی مفید باشد.fa_IR
dc.format.extent354
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2021.324379.1471
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectتمرین تناوبی با شدت بالاfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectفولیستاتینfa_IR
dc.subjectقلبfa_IR
dc.subjectقند خونfa_IR
dc.subjectعلوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.titleتأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) و استقامتی بر میزان قند خون و محتوای پروتئین فولیستاتین در بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع 1fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه شمال، آمل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة علوم ورزشی، دانشگاه شمال، آمل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue3
dc.citation.spage351
dc.citation.epage365
nlai.contributor.orcid0000-0003-2721-9494


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد