نمایش مختصر رکورد

تغییر ساختار زئوپلانکتون ها و افزایش فراوانی ژله فیش ها در منطقه ساحلی بوشهر– دلوار

dc.contributor.authorنوری نژاد, محسنfa_IR
dc.contributor.authorامیدی, سهیلاfa_IR
dc.contributor.authorدلیرپور, غلامحسینfa_IR
dc.contributor.authorمحمدنژاد, جمشیدfa_IR
dc.contributor.authorانصاری, هوشنگfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T16:54:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T16:54:28Z
dc.date.available1399-07-08T16:54:28Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T16:54:28Z
dc.date.issued2018-04-21en_US
dc.date.issued1397-02-01fa_IR
dc.date.submitted2018-05-15en_US
dc.date.submitted1397-02-25fa_IR
dc.identifier.citationنوری نژاد, محسن, امیدی, سهیلا, دلیرپور, غلامحسین, محمدنژاد, جمشید, انصاری, هوشنگ. (1397). تغییر ساختار زئوپلانکتون ها و افزایش فراوانی ژله فیش ها در منطقه ساحلی بوشهر– دلوار. مجله علمی شیلات ایران, 27(1), 99-106. doi: 10.22092/isfj.2018.116427fa_IR
dc.identifier.issn1026-1354
dc.identifier.issn2322-5998
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/isfj.2018.116427
dc.identifier.urihttps://isfj.areeo.ac.ir/article_116427.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/8395
dc.description.abstractبه منظور بررسی تغییرات حاصل از توسعه و تغییرات آب و هوایی بر جوامع زیستی، تراکم و ترکیب گروه های مختلف زئوپلانکتونی، منطقه حد فاصل بندر بوشهر تا بندر دلوار مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق به صورت فصلی از تابستان 1394 تا بهار 1395 در اعماق کمتر از 10 متر جفره، جلالی، دستک، سرتل، هلیله، بندرگاه، نیروگاه، بوشهر، پیازی و دلوار به کمک تورپلانکتون گیری با چشمه 100 میکرون انجام شد. در مجموع 40 گروه پلانکتونی متعلق به 8 شاخه جانوری شناسایی گردید. سخت پوستان با میانگین سالانه فراوانی حدود 66/37 درصد از کل نمونه ها، غالب ترین گروه زئوپلانکتون ها را تشکیل می دادند. ژله فیش ها شامل گروه های پلانکتونی، مرجانیان، شانه داران و سالپ ها مقدار 11/16 درصد از تعداد کل نمونه ها را شامل می شدند که در مقایسه با مقادیر ثبت شده قبلی گویای افزایش معنی داری در سطح منطقه طی 4 دهه اخیر می باشد. میانگین سالانه میزان تراکم 69/5512±5/10577 عدد در متر مکعب و شاخص تنوع گونه ای شانون- وینر زئوپلانکتون 218/0±44/2 برآورد گردید. بیشترین میزان تراکم در ایستگاه های سرتل با میانگین 13874±21250 عدد در متر مکعب و کمترین آن در ایستگاه دلوار با میانگین 3075±4388 عدد در متر مکعب بود. همچنین بیشترین و کمترین میزان تراکم و تنوع گونه ای به ترتیب در فصل های تابستان و زمستان ثبت گردید. میزان ضریب همبستگی بین نوسانات دما با میانگین شاخص‌های زیستی تراکم و تنوع گونه ای شانون-وینر به ترتیب 665/0(34/0P<) و 91/0(09/0P<) محاسبه شد. مقایسه یافته های این تحقیق با یافته های قبلی، گویای آن است که ساختار جوامع زئوپلانکتونی خلیج فارس بخصوص در آب های ساحلی بوشهر تا دلوار، تحت تاثیر فشارهای مختلف طبیعی و انسانی از جمله افزایش دما و مواد مغذی تغییرات محسوسی شامل افزایش تراکم، کاهش تنوع و تغییر ترکیب گونه ای داشته است.fa_IR
dc.format.extent760
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشورfa_IR
dc.publisherAgricultural Research,Education and Extension Organizationen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی شیلات ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Scientific Fisheries Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/isfj.2018.116427
dc.subjectزئوپلانکتونfa_IR
dc.subjectتنوع گونه ایfa_IR
dc.subjectژله فیشfa_IR
dc.subjectبوشهرfa_IR
dc.subjectخلیج فارسfa_IR
dc.titleتغییر ساختار زئوپلانکتون ها و افزایش فراوانی ژله فیش ها در منطقه ساحلی بوشهر– دلوارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue1
dc.citation.spage99
dc.citation.epage106


فایل‌های این مورد

Thumbnail
نام:
962D108B424490A068E9C3CA6F6F9B ...
اندازه:
760.8کیلوبایت
قالب:
PDF
توصیف:
FullText
دریافت مدرک

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد