نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکرمانی, علی ماشاءالهfa_IR
dc.contributor.authorامجدی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorسلطانی, محمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T19:46:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T19:46:12Z
dc.date.available1399-07-08T19:46:12Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T19:46:12Z
dc.date.issued2019-09-23en_US
dc.date.issued1398-07-01fa_IR
dc.date.submitted2018-12-23en_US
dc.date.submitted1397-10-02fa_IR
dc.identifier.citationکرمانی, علی ماشاءاله, امجدی, حسین, سلطانی, محمد. (1398). ارزیابی قابلیت مدل برنامه‌ریزی بیان ژن در شبیه‌سازی تابش خورشیدی رسیده به زمین (مطالعه موردی: اهواز). دو فصلنامه انرژی های تجدیدپذیر و نو, 6(2), 85-93.fa_IR
dc.identifier.issn2423-4931
dc.identifier.issn2676-2994
dc.identifier.urihttp://www.jrenew.ir/article_87540.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/73846
dc.description.abstractتعیین میزان تابش خورشیدی رسیده به زمین در هر محل، برای بسیاری از مسایل کاربردی مانند استفاده از انرژی خورشیدی، دارای اهمیت فراوانی است. ولی در بسیاری از ایستگاه‌ها به دلیل هزینه زیاد نصب و نگهداری تجهیزات اندازه‌گیری تابش خورشیدی، اندازه‌گیری مستقیم این پارامتر به‌طور محدود انجام می‌شود. بنابراین در دهه‌های گذشته معادلات تجربی مختلفی برای تخمین این پارامتر توسعه یافته‌اند که در صورت استفاده برای مناطق جدید، نیازمند واسنجی می‌باشند. در این مطالعه به‌منظور بررسی عملکرد مدل برنامه‌ریزی بیان ژن (GEP) در شبیه‌سازی تابش خورشیدی رسیده به زمین از اطلاعات روزانه هواشناسی ایستگاه سینوپتیک اهواز استفاده گردید. به این منظور پارامتر روز از سال و داده‌های روزانه حداقل، حداکثر و میانگین دما، رطوبت نسبی، ساعات آفتابی و تابش برون‌زمینی سه سال متوالی محدوده سال‌های 2006 تا 2008 شهر اهواز به عنوان ورودی مدل GEP انتخاب گردید. همچنین کارایی مدل GEP در مقایسه با دو روش تجربی آنگستروم و هارگریوز- سامانی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل GEP در تخمین تابش خورشیدی رسیده به زمین، به‌طورکل دارای عملکرد بهتری نسبت به معادله‌های تجربی می‌باشد و از بین معادله‌های تجربی مورد استفاده در این تحقیق، معادله آنگستروم دارای دقت بهتری نسبت به مدل هارگریوز- سامانی بود.fa_IR
dc.format.extent2898
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی مهندسی حرارتی و برودتی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofدو فصلنامه انرژی های تجدیدپذیر و نوfa_IR
dc.subjectتابش خورشیدیfa_IR
dc.subjectمدل GEPfa_IR
dc.subjectمدل‌های تجربیfa_IR
dc.subjectاهوازfa_IR
dc.subjectداده‌های هواشناسیfa_IR
dc.subjectانرژی خورشیدیfa_IR
dc.titleارزیابی قابلیت مدل برنامه‌ریزی بیان ژن در شبیه‌سازی تابش خورشیدی رسیده به زمین (مطالعه موردی: اهواز)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فنی کشاورزی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، پاکدشت، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فنی کشاورزی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، پاکدشت، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسی آبیاری و زهکشی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، پاکدشت، تهران، ایرانfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue2
dc.citation.spage85
dc.citation.epage93


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد