نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبصیرانی, نصراللهfa_IR
dc.contributor.authorمیر, عاطفهfa_IR
dc.contributor.authorفراشی کهنوج, وحیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T19:32:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T19:32:47Z
dc.date.available1399-07-08T19:32:47Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T19:32:47Z
dc.date.issued2020-02-20en_US
dc.date.issued1398-12-01fa_IR
dc.date.submitted2019-04-29en_US
dc.date.submitted1398-02-09fa_IR
dc.identifier.citationبصیرانی, نصرالله, میر, عاطفه, فراشی کهنوج, وحید. (1398). مدل سازی اکولوژیکی تناسب اراضی برای احیاء مناطق بیابانی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی باکلی (مطالعه موردی: زهکلوت، کرمان). مدیریت بیابان, 7(14), 47-62.fa_IR
dc.identifier.urihttp://www.jdmal.ir/article_38475.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/68992
dc.description.abstractزهکلوت در شهرستان جیرفت کرمان یکی از مناطق با شرایط اقلیمی خشک در کشور است که به دلیل بهره­برداری­های نادرست، در سال­های اخیر با مشکل بیابانی شدن روبرو ­است. با توجه به این که مسئله بیابان زایی به مشکلی حاد برای مردم این منطقه تبدیل شده است، لبه کارگیری مدل­هایی برای بازسازی و احیاء  بیولوژیکی مناطق تخریب یافته و بیابانی شده، براساس شرایط محیطی و توان بالقوه اکولوژیکی ، ا ضروری به نظر می­رسد. هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه مدلی برای تعیین توان سرزمین با توجه به عوامل محیطی، برای اجرای موفق طرح­های مقابله با بیابان زایی است. این تحقیق  اقدام به ارائه مدلی برای احیاء مناطق بیابانی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی باکلی نموده است. به این ین منظور، ابتدا به روش دلفی و به شیوه مقایسه زوجی، نظرات متخصصان نسبت به تعیین معیارهای تاثیرگذار و اولویت آنها ارزیابی شد. سپس با تشکیل ماتریس تصمیم­گیری فازی و استفاده از روش ترکیب خطی وزنی، ضریب اهمیت معیارها مشخص شد. در آخر، نقشه نهایی تناسب اراضی برای احیاء با اعمال ضریب اهمیت هر معیار در نقشه طبقه­بندی شده همان معیار و تلفیق نقشه­ها با استفاده از عملگر گاما فازی تولید شد. نتایج نشان داد که تنها در حاشیه آبراهه­ها  می توان با کاشت گونه­های درختی سازگار و بومی، نسبت به احیاء اراضی اقدام کرد. این مناطق اراضی است که پیش­بینی می­شود به کارگیری عملیات بیولوژیک در آن ها با حداکثر احتیاط لازم همراه باشد به نحوی که هزینه‌های انجام شده را توجیه نماید. نتایج توانایی روش تحلیل سلسله مراتبی فازی و سامانه اطلاعات جغرافیایی را در ارزیابی تناسب اراضی برای احیاء با دیدگاه تصمیم­سازی گروهی را نشان می­دهد.fa_IR
dc.format.extent1624
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن علمی مدیریت و کنترل مناطق بیابانی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمدیریت بیابانfa_IR
dc.relation.ispartofDesert Managementen_US
dc.subjectبیابان‌زاییfa_IR
dc.subjectترکیب خطی وزنیfa_IR
dc.subjectتحلیل سلسله مراتبی فازیfa_IR
dc.subjectعامل‌های محیطیfa_IR
dc.subjectجیرفتfa_IR
dc.titleمدل سازی اکولوژیکی تناسب اراضی برای احیاء مناطق بیابانی با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی فازی باکلی (مطالعه موردی: زهکلوت، کرمان)fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقالات علمی و پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار ، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمربی، دانشکده منابع طبیعی، گروه محیط زیست، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته کارشناسی ارشد بیابان زدایی، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume7
dc.citation.issue14
dc.citation.spage47
dc.citation.epage62


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد