نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخلیل زاده, غلامرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T16:34:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T16:34:04Z
dc.date.available1399-07-08T16:34:04Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T16:34:04Z
dc.date.issued2018-02-20en_US
dc.date.issued1396-12-01fa_IR
dc.date.submitted2017-06-20en_US
dc.date.submitted1396-03-30fa_IR
dc.identifier.citationخلیل زاده, غلامرضا. (1396). بررسی ژنتیکی عملکرد دانه و اجزای عملکرد در ژنوتیپ‌های گندم نان به روش دی آلل. زراعت دیم ایران, 6(2), 165-186. doi: 10.22092/idaj.2018.116305fa_IR
dc.identifier.issn2345-203X
dc.identifier.issn2345-6876
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/idaj.2018.116305
dc.identifier.urihttps://idaj.areeo.ac.ir/article_116305.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/633
dc.description.abstractبه منظور  برآورد اجزای واریانس­ ژنتیکی و همچنین تعیین نوع عمل ژن­ها، آزمایشی به صورت دی­آلل با استفاده از تلاقی­های حاصل از 12 والد در گندم نان اجرا گردید. تعداد 66 هیبرید F<sub>2</sub> حاصل از تلاقی دی‌آلل یک طرفه به همراه والدین آن­ها در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی در منطقه ساعتلو در سه تکرار و در سال 1392 اجرا گردید. بین والدین و تلاقی‌های F<sub>2</sub> در صفات مورد مطالعه اختلاف معنی­دار وجود داشت. معنی­دار بودن میانگین مربعات والدین در برابر تلاقی­ها، حاکی از وجود هتروزیس معنی­دار برای صفات بود. با توجه به معنی­دار بودن میانگین مربعات قابلیت ترکیب­پذیری عمومی (GCA) و قابلیت ترکیب­پذیری خصوصی (SCA) در صفات ارتفاع بوته، تعداد سنبلچه در سنبله، شاخص برداشت و عملکرد بیولوژیک، هر دو اثر افزایشی و غیر افزایشی ژن­ها در کنترل ژنتیکی این صفات نقش داشتند. بیشترین میزان وراثت­پذیری متعلق به ارتفاع بوته با 7/83% و کمترین میزان وراثت­پذیری با 2/54% در صفت شاخص برداشت بود. وراثت­پذیری خصوصی از 1/16 برای تعداد دانه در سنبله تا 2/54% برای ارتفاع بوته متغیر بود. دو والد قیرمزی­گول-1 و قیمت­لی-17/2 بالاترین رتبه­ها را در اکثر صفات اجزای عملکرد دارا بوده و از بیشترین قابلیت ترکیب­پذیری عمومی (GCA) برخوردار بودند. فراوانی آلل­های غالب و مغلوب در صفات مورد مطالعه در تعادل نبوده و در اغلب صفات، آلل­های غالب بیش از مغلوب بودند. با توجه به بررسی گرافیکی تجزیه هیمن- ­جینکز می­توان نتیجه گرفت که برای صفات طول پدانکل، تعداد دانه در سنبله، عملکرد تک بوته و عملکرد بیولوژیک رابطه فوق غالبیت و برای شاخص برداشت غالبیت نسبی بین آلل­ها وجود داشت. نتایج تحقیق نشان داد که افزایش صفات عملکرد تک بوته، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبلچه، عملکرد بیولوژیک، ارتفاع بوته و طول پدانکل توسط آلل­های مغلوب کنترل می­شود. از آنجایی که در کنترل عملکرد، هم اثرات افزایشی و هم غیر­ افزایشی دخیل می­باشند، می­توان با انتخاب روش اصلاحی مناسب مثل انتخاب دوره­ای، امکان تجمیع ژن­های مناسب افزایشی را بالا برد و فرصت بهره برداری از واریانس غالبیت را فراهم نمود.fa_IR
dc.format.extent466
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشورfa_IR
dc.publisheren_US
dc.relation.ispartofزراعت دیم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Dryland Agronomy Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/idaj.2018.116305
dc.subjectدی آللfa_IR
dc.subjectعملکرد دانهfa_IR
dc.subjectقابلیت ترکیب پذیری عمومی و خصوصیfa_IR
dc.subjectوراثت پذیریfa_IR
dc.subjectبه‌نژادیfa_IR
dc.titleبررسی ژنتیکی عملکرد دانه و اجزای عملکرد در ژنوتیپ‌های گندم نان به روش دی آللfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentبخش تحقیقات نهال و بذر، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue2
dc.citation.spage165
dc.citation.epage186


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد