نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمومن پور, علیfa_IR
dc.contributor.authorتقوی, تکتم الساداتfa_IR
dc.contributor.authorمهربانیان, مجتبیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T16:48:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T16:48:04Z
dc.date.available1399-07-08T16:48:04Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T16:48:04Z
dc.date.issued2009-05-22en_US
dc.date.issued1388-03-01fa_IR
dc.date.submitted2017-06-21en_US
dc.date.submitted1396-03-31fa_IR
dc.identifier.citationمومن پور, علی, تقوی, تکتم السادات, مهربانیان, مجتبی. (1388). اثر کاربرد بنزیل آدنین و جیبرلین بر تولید ساقه رونده و برخی صفات رویشی در سه رقم توت فرنگی. به زراعی نهال و بذر, 25(2), 229-244. doi: 10.22092/sppj.2017.110374fa_IR
dc.identifier.issn2008-6946
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22092/sppj.2017.110374
dc.identifier.urihttps://sppj.areeo.ac.ir/article_110374.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/5974
dc.description.abstractاثر کاربرد بنزیل آدنین و جیبرلین بر تولید ساقه های رونده و مقایسه برخی صفات رویشی در سه رقم توت فرنگی در دو آزمایش جداگانه و در دو سال متوالی 1385 و 1386 در آزمایشگاه ها و گلخانه های علوم باغبانی دانشگاه تهران بررسی شد. در سال اول (1385)، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور رقم و تیمار هورمونی و با سه تکرار انجام شد. رقم های توت فرنگی شامل پاجارو، کوئین الیزا و پاروس و تیمارهای هورمونی شامل تیمار شاهد (صفر پی پی ام) و تیمار مخلوط بنزیل آدنین 1200 پی پی ام و جیبرلین 300 پی پی ام بود که در دو نوبت اردیبهشت و تیرماه روی گیاهان محلول پاشی شد. در سال دوم (1386)، آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور رقم و تیمار هورمونی و در پنج تکرار انجام شد. رقم های توت فرنگی همان ارقام آزمایش سال اول بود و تیمارهای هورمونی در پنج سطح بودند. در سال اول اثر تیمار هورمونی روی هیچ یک از صفات معنی دار نشد. در سال دوم نتایج نشان داد اثر تیمار هورمونی بر همه صفات اندازه گیری شده معنی دار بود. بیشترین تعداد کل گیاهان دختری با تیمار هورمونی دوم شامل مخلوط بنزیل آدنین 1200 پی پی ام و جیبرلین 300 پی پی ام محلول پاشی شده روی گیاهان در اردیبهشت ماه به دست آمدند. قطر طوقه این گیاهان معادل 6.15 میلی متر بود که در محدوده استاندارد برای نشاء توت فرنگی قرار دارد. این تیمار به دلیل تولید حداکثر گیاهان دختری با قطر استاندارد به عنوان بهترین تیمار معرفی می شود، همچنین بیشترین تعداد ساقه های رونده در هر گیاه مادری و بیشترین قطر گیاهان دختری نیز با تیمار هورمونی شاهد ( صفر پی پی ام) بدست آمدند.fa_IR
dc.format.extent229
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherموسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذرfa_IR
dc.publisherAgricultural Research,Education and Extension Organizationen_US
dc.relation.ispartofبه زراعی نهال و بذرfa_IR
dc.relation.ispartofSeed and Plant Production Journalen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22092/sppj.2017.110374
dc.subjectتوت فرنگیfa_IR
dc.subjectبنزیل آدنینfa_IR
dc.subjectجیبرلینfa_IR
dc.subjectساقه روندهfa_IR
dc.subjectگیاهان دختریfa_IR
dc.titleاثر کاربرد بنزیل آدنین و جیبرلین بر تولید ساقه رونده و برخی صفات رویشی در سه رقم توت فرنگیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume25
dc.citation.issue2
dc.citation.spage229
dc.citation.epage244


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد