نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorروحالنی, هادیfa_IR
dc.contributor.authorقیاسی, احمدfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T19:05:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T19:05:26Z
dc.date.available1399-07-08T19:05:26Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T19:05:26Z
dc.date.issued2013-08-23en_US
dc.date.issued1392-06-01fa_IR
dc.date.submitted2012-09-03en_US
dc.date.submitted1391-06-13fa_IR
dc.identifier.citationمحبی, حمید, روحالنی, هادی, قیاسی, احمد. (1392). پاسخ‌های فشارخون، ضربان قلب و حاصل‌ضرب دوگانه پس از فعالیت مقاومتی اندام‌های فوقانی، تحتانی و کل بدن. المپیک مدرن, 21(2), 45-58.fa_IR
dc.identifier.urihttp://www.olympic-journal.ir/article_6728.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/58843
dc.description.abstractهدف مطالعه حاضر بررسی پاسخ‌های فشارخون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و حاصل‌ضرب دوگانه در طول دورۀ ریکاوری پس از فعالیت مقاومتی با قسمت‌های مختلف بدن می‌باشد. 12 مرد غیر ورزشکار سالم (سن 4/1±7/23 سال، قد 0/4±4/176سانتی‌متر و وزن 5/8±1/68 کیلوگرم) به طور تصادفی در سه جلسه فعالیت مقاومتی اندام‌های فوقانی، اندام‌های تحتانی و کل بدن، و همچنین یک جلسۀ کنترل بدون فعالیت شرکت کردند. آزمودنی‌ها در جلسات فعالیت مقاومتی 4 حرکت با شدت 65 درصد یک تکرار بیشینه، سه ست، 10 تکرار در هر ست و 2 دقیقه استراحت بین ست‌ها و حرکات انجام دادند. فشارخون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و حاصل‌ضرب دوگانه پیش از فعالیت و هر 15 دقیقه و به مدت 60 دقیقه پس از فعالیت اندازه‌گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر (گروه × زمان) و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح 05/0≥p استفاده شد. پس از جلسات فعالیت مقاومتی فشارخون سیستولی به مدت 60 دقیقه به طور معنی‌داری کاهش یافت در حالیکه در فشارخون دیاستولی تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. ضربان قلب در تمام مدت اندازه‌گیری پس از فعالیت مقاومتی اندام‌های فوقانی و اندام‌های تحتانی و تا دقیقۀ 45 پس از فعالیت مقاومتی کل بدن به طور معنی‌داری افزایش یافت. افزایش معنی‌دار در حاصل‌ضرب دوگانه تا دقیقۀ 15 پس از فعالیت مقاومتی اندام‌های تحتانی و تا دقیقۀ 30 پس از فعالیت مقاومتی اندام‌های فوقانی و کل بدن مشاهده گردید. همچنین بین فعالیت‌های مقاومتی، تفاوتی در فشارخون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و حاصل‌ضرب دوگانه پیش و پس از فعالیت مشاهده نشد. از یافته‌های این پژوهش چنین نتیجه‌گیری می‌شود که فعالیت مقاومتی اندام‌های فوقانی، اندام‌های تحتانی و کل بدن باعث وقوع  هیپوتنشن با مدت و مقدار مشابه پس از فعالیت می‌شوند.fa_IR
dc.format.extent1486
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherکمیته ملی المپیکfa_IR
dc.publisherN.O.Cen_US
dc.relation.ispartofالمپیک مدرنfa_IR
dc.relation.ispartofOlympic Modernen_US
dc.subjectفعالیت مقاومتیfa_IR
dc.subjectفشارخونfa_IR
dc.subjectضربان قلبfa_IR
dc.subjectحاصل‌ضرب دوگانهfa_IR
dc.titleپاسخ‌های فشارخون، ضربان قلب و حاصل‌ضرب دوگانه پس از فعالیت مقاومتی اندام‌های فوقانی، تحتانی و کل بدنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeفیزیولوژیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد فیزیولوژی ورزش دانشگاه گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری فیزیولوزی دانشگاه گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشfa_IR
dc.citation.volume21
dc.citation.issue2
dc.citation.spage45
dc.citation.epage58


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد