بررسی عملکرد پرستاران در مورد چگونگی برقراری ارتباط و مراقبت از بیمار براساس موازین شرع

Abstract

مقدمه: یکی از ارکان اقتدار و موفقیت هر نظام، ارائه خدمات بهداشتی ودرمانی در سطح مطلوب، در عین رعایت و التزام به ارزشهای الهی و حقوقی انسانی است حفظ حقوق بیماران و احترام به عقاید و محترم نگهداشتن ارزشهای آنها موجب بهبود وضعیت روحی و اجتماعی آنها و نتیجتاً در بهبود وضعیت جسمی آنان تأثیر بسزایی دارد. چرا که سلامت جسم و روح و روان تنها درسایه سلامت دین و صحت اعتقادات و باورهای مردم حاصل می شود. انجام احکام شرعی نه تنها بعنوان واجب اجتناب ناپذیر دینی برای پرستار و بیمار محسوب می شود بلکه راهگشای سلامت و آسایش اغلب بیماران بوده و کم توجهی به آن احساس عدم امنیت را به دنبال دارد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر بررسی مقطعی از نوع توصیفی است که عملکرد واحدهای مورد پژوهش را در مورد ارتباط با بیمار و مراقبت از بیمار برطبق موازین شرعی مورد بررسی قرار داده است. جامعه مورد پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در مراکز آموزشی، درمانی امام خمینی(ره) تبریز (144نفر) تشکیل می دهد. که با روش نمونه گیری بصرت غیراحتمالی (آسان) از تمامی بخش ها به استثنای اتاق عمل انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها چک لیست29موردی مربوط به رفتار پرستاران براساس موازن شرعی(13مورد در زمینه ارتباط با بیمار بر اساس موازین شرعی و 26مورد در زمینه مراقبت از بیمار براساس موازین شرعی) بود که توسط یک مشاهده گر آموزش دیده و تکمیل می گردید. و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spssاستفاده گردید. یافته ها و نتیجه گیری: یافته نشان می دهد که از نظر عملکرد در زمینه ارتباط با بیمار براساس موازین شرعی 3/55درصد پرستاران دارای عملکرد خوب و 7/44درصد آنان از عملکرد متوسطی برخوردار بودند درحالی که از نظر عملکرد در زمینه مراقبت از بیمار براساس موازین شرعی صد درصد افراد دارای عملکرد ضعیفی بودند. لذا نتایج این پژوهش نشان می دهد که شرایط لازم توسط مسؤلین امر باید فراهم شود تا عملکرد ارتباطی متوسط و عملکرد مراقبتی ضعیف پرستاران را با برنامه های مدون ارتقاء داده و مشکلات مربوط به موانع اجرای موازین شرعی را مرتفع سازند.