نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبهرامی, عرفانfa_IR
dc.contributor.authorمحمدرضاپور, ام البنیfa_IR
dc.contributor.authorصفوی گردینی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorمحمدی صدیق, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorسالاری جزی, میثمfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T18:46:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T18:46:24Z
dc.date.available1399-07-08T18:46:24Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T18:46:24Z
dc.date.issued2018-11-22en_US
dc.date.issued1397-09-01fa_IR
dc.date.submitted2019-09-21en_US
dc.date.submitted1398-06-30fa_IR
dc.identifier.citationبهرامی, عرفان, محمدرضاپور, ام البنی, صفوی گردینی, مریم, محمدی صدیق, مرتضی, سالاری جزی, میثم. (1397). بررسی و ارزیابی تغییرات مکانی متغیر‌های کیفی آب زیرزمینی جنوب دشت قروه و دهگلان با استفاده از روش‌های زمین آمار. نشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایران, 9(1), 167-182. doi: 10.22125/iwe.2018.93441fa_IR
dc.identifier.issn2251-7359
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22125/iwe.2018.93441
dc.identifier.urihttp://www.waterjournal.ir/article_93441.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/51758
dc.description.abstractدر سال­های اخیر استفاده بیش از حد از آب­های زیرزمینی سبب افت سطح ایستابی و کاهش کیفیت آب­های زیرزمینی شده است. بنابراین بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی جهت مدیریت بهره­برداری منابع آب و تعیین الگوهای کشت بهینه و اقتصادی ضروری است. روش­های زمین­آمار از ابزارهای مناسب و پرکاربرد برای پایش متغیرهای کیفی هستند. در این راستا تغییرات مکانی متغیرهای کیفیNa<sup>+</sup> ،TH ،EC ،SAR ،Cl<sup>- </sup>،SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> ،Mg<sup>2+ </sup>،PH ،TDS  وK<sup>+</sup>  مربوط به 70 حلقه چاه آبخوان جنوب دشت قروه و دهگلان واقع در استان کردستان مورد بررسی قرار گرفت. دوره آماری داده­های مورد استفاده در این پژوهش مربوط به سال­های 1391-1363 می­باشد. پس از تجزیه و تحلیل تغییرنما در نرم­افزار GS<sup>+</sup>، درون­یابی داده­ها با استفاده از سه روش کریجینگ معمولی، کریجینگ ساده و وزن­دهی عکس فاصله با توان­های 1، 2 و 3 انجام شد. نتایج نشان داد که نیم­تغییرنمای همه جهته برای کلیه متغیرها تقریبا همسان­گرد می­باشد. همچنین نتایج نشان داد که روش­های کریجینگ معمولی و کریجینگ ساده در تخمین اکثر متغیرهای کیفی خطای کمتری داشته­اند. مقادیر آماره میانگین خطا (ME) در روش­های کریجینگ نزدیک به صفر بوده که نشان­دهنده وجود حداقل اریب در تخمین­ها است. همچنین طبقه­بندی کیفیت آب از نظر شولر و ویل کاکس انجام شد که  نتایج نشان داد، اکثر چاه­ها در محدوده­ی خوب و تعداد کمی در محدوده­ی متوسط و بد قرار گرفتند. نتایج پهنه­بندی نشان داد کیفیت آب زیرزمینی در قسمت­های غربی، جنوب و جنوب­شرقی بهتر از سایر بخش­ها بوده است. بنابراین جهت بهبود وضعیت کیفی آبخوان در مناطق با کیفیت آب نامطلوب لازم است مدیریت کاهش مصرف و تغییر الگوی کشت اعمال گرددfa_IR
dc.format.extent1040
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن مهندسی آبیاری و آب ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علمی پژوهشی مهندسی آبیاری و آب ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIrrigation and Water Engineeringen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22125/iwe.2018.93441
dc.subjectآب زیرزمینیfa_IR
dc.subjectپهنه‌بندی کیفیتfa_IR
dc.subjectزمین‌آمارfa_IR
dc.subjectقروه و دهگلانfa_IR
dc.titleبررسی و ارزیابی تغییرات مکانی متغیر‌های کیفی آب زیرزمینی جنوب دشت قروه و دهگلان با استفاده از روش‌های زمین آمارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مندسی آب، دانشگاه زابل، زابل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مهندسی آب دانشکده مهندسی آب و خاک دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue1
dc.citation.spage167
dc.citation.epage182


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد