نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعادلی ساردو, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorفریادی, شهرزادfa_IR
dc.contributor.authorصالحی, اسماعیلfa_IR
dc.contributor.authorقهرودی تالی, منیژهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T18:39:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T18:39:31Z
dc.date.available1399-07-08T18:39:31Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T18:39:31Z
dc.date.issued2016-06-21en_US
dc.date.issued1395-04-01fa_IR
dc.date.submitted2016-02-18en_US
dc.date.submitted1394-11-29fa_IR
dc.identifier.citationعادلی ساردو, فاطمه, فریادی, شهرزاد, صالحی, اسماعیل, قهرودی تالی, منیژه. (1395). توزیع فضایی سیستم‌های نگهدارنده زیستی باهدف مدیریت بهینه‌ی رواناب منطقه 2 تهران. فصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرس, 8(28), 39-59.fa_IR
dc.identifier.urihttp://zagros.iaub.ac.ir/article_521317.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/49232
dc.description.abstractیکی از ابتدایی­ترین اهداف مدیریت رواناب کنترل آن در مبدا می­باشد. سیستم نگهدارنده زیستی ازجمله روش­های نوین مدیریت رواناب با ردپای اکولوژیکی اندک است که به علت هزینه پایین احداث و سهولت نگهداری، موفقیت آنها به ثبت رسیده است. این سیستم همچنین به عنوان یک سیستم اصلاح زیستی یکی از پیشرفته ترین و به روز ترین سیستم های کاهش آلودگی غیر نقطه ای و کنترل رواناب در زمان حاضر است. با افزایش سطوح نفوذناپذیر، در منطقه 2 رواناب سطحی پس از آلوده کردن اراضی پایین دست به واسطه­ی کانال­ها به رودخانه درکه و فرحزاد رسیده و از طریق سیل برگردان غرب وارد نهر فیروزآباد و نهایتا خود را به جنوب تهران می­رساند. هدف این مطالعه توزیع فضایی این سیستم­ باهدف بازگردانی مجدد رواناب در جهت احیای مصنوعی و بهبود چرخه­ هیدرولوژی شهری در مقیاس منطقه می­باشد که با بهره از روش مقایسه زوجی و تحلیل فازی انجام شده است. این مدل با استفاده از معیارهای شیب، عمق آب زیرزمینی، بزرگراه، لکه­ی سبز و ایستگاه­ آتشنشانی توسعه یافت. مقایسه زوجی در ­نرم­افزار­Expert Choice،  فازی سازی معیارها براساس توابع مختلف فازی و نوع پارامتر در­GIS10.3 و تعیین گره­های تجمعی رواناب در Arc Hydroصورت گرفت. نتایج نشان می­دهد که بیشترین پهنه­های مستعد جهت توزیع سیستم قسمت­های شرقی با کاربری مسکونی و بزرگراه با پتانسل بالای تولید رواناب و کمترین آن مربوط به مرکز و شمال منطقه با کاربری فضای سبز است. استفاده از راهبردهای چندمنظوره با یکپارچه سازی داده­های شهری سبب پایداری منابع آب برای فضای سبز و صرفه اقتصادی در درازمدت می­گردد.fa_IR
dc.format.extent2398
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجردfa_IR
dc.relation.ispartofفصل نامه جغرافیا و برنامه ریزی شهری چشم انداز زاگرسfa_IR
dc.subjectرواناب شهریfa_IR
dc.subjectسیستم نگهدارنده زیستیfa_IR
dc.subjectتوزیع فضاییfa_IR
dc.subjectمنطق فازیfa_IR
dc.titleتوزیع فضایی سیستم‌های نگهدارنده زیستی باهدف مدیریت بهینه‌ی رواناب منطقه 2 تهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد مدیریت برنامه ریزی و آموزش محیط زیست، دانشگاه تهران، دانشکده محیط زیستfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه مدیریت برنامه ریزی و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیستfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه مدیریت برنامه ریزی و آموزش محیط زیست، دانشکده محیط زیستfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue28
dc.citation.spage39
dc.citation.epage59


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد