بررسی تأثیر احساس انزواطلبی، دوستان ناباب و دینداری در آمادگی به اعتیاد در بین دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تبریز

Abstract

اعتیاد به مواد مخدر و روان گردان­ها یک بحران اجتماعی است. وابستگی به مواد مخدر از مشکلات عمده در سطح بین الملل و کشور ما است، زیرا هم سلامت جامعه را مورد تهدید قرار داده و هم با بسیاری از جرائم و بیماری­ها در ارتباط است. سوء مصرف مواد و اعتیاد یک بیماری جدی است که در اثر آن سلامت اقتصاد، ارتباطات و شغل فرد رو به ویرانی می­نهد. پژوهش حاضر با هدف تأثیر احساس انزواطلبی، دوستان ناباب و دینداری در آمادگی به اعتیاد در بین دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تبریز به انجام رسیده است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهر تبریز به تعداد 15582 نفر می­باشد و تعداد نمونه آماری 377 نفر براساس جدول مورگان می­باشد. روش پژوهش پیمایش و روش نمونه­گیری، خوشه­ای چند مرحله­ای می­باشد؛ ابزار مورد استفاده پرسشنامه و برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از این است که بین متغیرهای احساس انزواطلبی و دوستان ناباب با متغیر آمادگی به اعتیاد رابطه مثبت و معنی­داری وجود دارد؛ بین متغیر دینداری با متغیر آمادگی به اعتیاد رابطه منفی و معنی­داری وجود دارد و فرضیه اصلی تأیید می­شود. همچنین نتایج بررسی متغیر زمینه­ای پژوهش نیز حاکی از این است که تفاوت میانگین میزان آمادگی به اعتیاد به تفکیک مدرک تحصیلی پدر معنی­دار می­باشد؛ در نتیجه فرضیه اصلی مبتنی بر معنی­داری اختلاف میانگین آمادگی برای اعتیاد براساس متغیر زمینه­ای مدرک تحصیلی پدر مورد تأیید می باشد.