| dc.contributor.author | لطفی, دکتر اسد الله | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-01T19:55:40Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-10-22T19:55:41Z | |
| dc.date.available | 1399-08-01T19:55:40Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-10-22T19:55:41Z | |
| dc.date.issued | 2000-12-21 | en_US |
| dc.date.issued | 1379-10-01 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | لطفی, دکتر اسد الله. (1379). قاعده انسان. مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی, 50(0) | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 0196-1026 | |
| dc.identifier.uri | https://jflps.ut.ac.ir/article_12655.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/460126 | |
| dc.description.abstract | بر سر ایجاد مسئولیت مدنی و ضمان قهری اسباب و عواملی وجود دارد که در فقه از آنها به موجبات ضمان قهری یاد می شود همچنین برای جلوگیری ازایجاد مسئولیت مدنی و سقوط ضمان قهری برای کسی که شرایط ضمان فراهم شده باشد اسباب و مواردی وجود دارد که از آنها به مسقطات ضمان قهری تعبیر می گردد یکی از مسقطات ضمان قهری احسان می باشد‘ بدین معنا که هر گاه کسی به انگیزه خدمت و احسان به دیگران موجب ورود ضرر به آنها شود عمل او تعهد آور نیست. مثلاً چنانچه شخصی ببیند که فردی در آتش افتاده و می سوزد و برای حفظ جان و دفع خطر از او مجبور شود لباس او را پاره کند در این صورت آن فرد ضامن قیمت لباس نخواهد بود زیرا پارة کننده لباس در چنین شرایطی قصد احسان و خدمت به صاحب لباس داشته و قصد دفع ضرر از او را داشته است مباحث مربوط بر احسان ومسقط بودن آن در فقه تحت عنوان قاعدة احسان مطرح که در این مقاله به تفصیل بررسی می گردد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 747 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Law & Political science | en_US |
| dc.title | قاعده انسان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 50 | |
| dc.citation.issue | 0 | |
