نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorترشیزی, محمد امیر کریمیfa_IR
dc.contributor.authorرحیمی, دکتر شعبانfa_IR
dc.contributor.authorمیرسلیمی, دکتر سید مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T00:57:15Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T00:57:15Z
dc.date.available1399-08-01T00:57:15Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T00:57:15Z
dc.date.issued2002-10-23en_US
dc.date.issued1381-08-01fa_IR
dc.identifier.citationترشیزی, محمد امیر کریمی, رحیمی, دکتر شعبان, میرسلیمی, دکتر سید مهدی. (1381). بررسی اثرات افزودن دیر هنگام آنزیم فیتاز به جیره جوجه های گوشتی. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 57(3)fa_IR
dc.identifier.issn2008-2525
dc.identifier.issn2251-6190
dc.identifier.urihttps://jvr.ut.ac.ir/article_11879.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/448793
dc.description.abstractهدف: تعیین اثرات افزودن آنزیم فیتاز بر عملکرد جوجه های گوشتی. طرح: بلوکهای کاملاً تصادفی. حیوانات: دویست و هشتاد قطعه جوجه گوشتی. روش: افزودن سطوح مختلف آنزیم فیتاز و دی کلسیم فسفات به جیره شاهد. جیره های آموزشی به شرح زیر از سن 21 الی 49 روزگی تغذیه شدند. جیره شاهد، دارای 2/0 درصد فسفر غیر فیتات و فاقد آنزیم فیتاز یا دی کلسیم فسفات بود. سه جیره حاوی آنزیم فیتاز به ترتیب از افزودن 600، 300 و 900 واحد آنزیم فیتاز به هر کیلو گرم جیره شاهد تهیه شدند و سه جیره دارای دی کلسیم فسفات از افزودن 53/0، 07/1، 6/1 درصدی دی کلسیم فسفات به جیره شاهد تهیه گردید تا به ترتیب 1/0، 2/0 و 3/0 درصدفسفر از منشا دی کلسیم فسفات را تامین نماید. در طول آزمایش صفات مربوط به عملکرد و عوامل مرتبط با تغذیه فسفر، نظیر طول استخوان درشت نی، درصد خاکستر و فسفر استخوان درشت نی و درصد فسفر در فضولات تعیین شد. تجزیه و تحلیل آماری: تجزیه واریانس، آزمون مقایسه میانگینها به روش چند دامنه ای دانکن و تعیین معادلات رگرسیون خطی. نتایج: افزودن آنزیم فیتاز به طور معنی داری موجب افزایش میانگین مصرف خوراک، اضافه وزن، طول استخوان درشت نی، درصد خاکستر استخوان درشت نی و درصد فسفر استخوان درشت نی در طول آزمایش گردید ( 05/0 > P ). افزودن آنزیم فیتاز بر متوسط ضریب تبدیل غذایی، درصد تلفات و هزینه خوراک برای تولید یک کیلوگرم وزن زنده اثر معنی داری نداشت و در اثر استفاده از آنزیم فیتاز دفع فسفر از طریق کود به طور معنی داری کاهش یافت ( 05/0 > P ). در این تحقیق به ترتیب 400 و 700 واحد فعالیت آنزیم فیتاز در کیلوگرم جیره برای معیارهای درصد خاکستر استخوان درشت نی و اضافه وزن بدن معادل با یک گرم فسفر از منشا دی کلسیم فسفات تعیین شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این آزمایش مشخص شد که استفاده از آنزیم فیتاز در جیره جوجه های گوشتی می تواند عملی و ثمربخش باشد و ضمن عدم نیاز به افزودن منابع فسفر معدنی نظیر دی و منوکلسیم فسفات به جیره جوجه های گوشتی، هزینه اضافی تحمیل نشده و موجب کاهش دفع فسفر از طریق کود نیز می گردد. سطح مطلوب به کارگیری آنزیم فیتاز 600 واحد فعالیت آنزیم فیتاز در هر کیلوگرم جیره توصیه می شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 3، 79-75 .fa_IR
dc.format.extent353
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانen_US
dc.relation.ispartofمجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Veterinary Researchen_US
dc.subjectآنزیم فیتازfa_IR
dc.subjectجوجه های گوشتیfa_IR
dc.subjectفیتاتfa_IR
dc.subjectفسفرfa_IR
dc.titleبررسی اثرات افزودن دیر هنگام آنزیم فیتاز به جیره جوجه های گوشتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.citation.volume57
dc.citation.issue3


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد