نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorپورجعفر, مهردادfa_IR
dc.contributor.authorکریمی, ‌ایرجfa_IR
dc.contributor.authorفرید, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorمقصودی, احسانfa_IR
dc.contributor.authorشخص نیایی, مصطفیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T00:50:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T00:50:34Z
dc.date.available1399-08-01T00:50:34Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T00:50:34Z
dc.date.issued2007-09-23en_US
dc.date.issued1386-07-01fa_IR
dc.identifier.citationپورجعفر, مهرداد, کریمی, ‌ایرج, فرید, مهدی, مقصودی, احسان, شخص نیایی, مصطفی. (1386). مقایسه اثرات هپارین استاندارد و دالتپارین در پیش‌گیری از چسبندگی در التهاب عفونی و غیر عفونی پرده صفاق درموش بزرگ. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 62(3), 277-288.fa_IR
dc.identifier.issn2008-2525
dc.identifier.issn2251-6190
dc.identifier.urihttps://jvr.ut.ac.ir/article_24134.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/448500
dc.description.abstractدر مطالعه حاضر اثر هپارین استاندارد و هپارین با وزن مولکولی کم در پیش‌گیری از چسبندگی بعد از جراحی محوطه شکمی مورد مقایسه قرار می‌گیرند. برای این منظور 48 موش بزرگ به 6 گروه در دو دسته (3-1)‌ Aو (3-1B (‌تقسیم شدند. گروه‌های 1Aو 1B به عنوان شاهد منفی در نظر گرفته شدند. شکافی به طول3 سانتیمتر در خط میانی شکم ایجاد شد و در روده‌ها و صفاقی که در معرض دید قرار داشت، التهاب القاء گردید ‌و در دسته B عفونت تجربی ایجاد شد. هر کدام از موش‌های گروه 2A و2‌B،‌ 100 واحد هپارین استاندارد و موش‌های گروه3A و 3B، 100 واحد دالتپارین به‌صورت داخل صفاقی دریافت کردند. 21 روز پس از جراحی، موش‌ها به روش انسانی کشته و شدت چسبندگی‌های محوطه صفاقی به روش ماکروسکوپیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل با استفاده از آزمون مربع کای مورد تحلیل آماری قرار گرفت. چسبندگی‌های صفاقی در گروه‌های آزمایش در مقایسه با گروه‌های کنترل، کاهش معنی‌داری یافت‌)‌05/0‌(p<‌، ولی هیچ تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های گروه‌های آزمایشی مشاهده نشد(05/0 ‌(p>‌. بنابراین، دالتپارین و هپارین استاندارد در جلوگیری از چسبندگی در التهاب تجربی عفونی و غیر عفونی صفاق موثر واقع شده‌اند، ولی هیچ تفاوت معنی‌داری بین این دو دارو وجود ندارد(05/0 ‌(p>‌. به طور خلاصه، با توجه به مزایای هپارین‌های با وزن مولکولی کم در بدن نسبت به هپارین استاندارد، استفاده از دالتپارین بیشتر قابل توصیه می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent404
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانen_US
dc.relation.ispartofمجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Veterinary Researchen_US
dc.subjectالتهاب عفونی صفاقfa_IR
dc.subjectچسبندگی صفاقیfa_IR
dc.subjectموش بزرگfa_IR
dc.subject‌ ‌هپارینfa_IR
dc.subjectهپارین با وزن مولکولی کمfa_IR
dc.titleمقایسه اثرات هپارین استاندارد و دالتپارین در پیش‌گیری از چسبندگی در التهاب عفونی و غیر عفونی پرده صفاق درموش بزرگfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentگروه بیماری‌های داخلی دام‌های بزرگ، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکردfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آسیب شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکردfa_IR
dc.contributor.departmentگروه جراحی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکردfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی شهرکردfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکردfa_IR
dc.citation.volume62
dc.citation.issue3
dc.citation.spage277
dc.citation.epage288


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد