نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorابراهیم زاده موسوی, حسینعلیfa_IR
dc.contributor.authorابراهیم زاده موسوی, حسینعلیfa_IR
dc.contributor.authorمخیر, باباfa_IR
dc.contributor.authorیاوری, وحیدfa_IR
dc.contributor.authorباهنر, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T00:46:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T00:46:01Z
dc.date.available1399-08-01T00:46:00Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T00:46:01Z
dc.date.issued2011-03-21en_US
dc.date.issued1390-01-01fa_IR
dc.identifier.citationابراهیم زاده موسوی, حسینعلی, ابراهیم زاده موسوی, حسینعلی, مخیر, بابا, یاوری, وحید, باهنر, علیرضا. (1390). مطالعه آلودگی به انگل‌های گرگارین در میگو‌‌های وحشی سرتیز (Parapenaeopsis stylifera) و پرورشی وانامی (Litopenaeus vannamei) استان خوزستان. مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research), 66(1), 55-114.fa_IR
dc.identifier.issn2008-2525
dc.identifier.issn2251-6190
dc.identifier.urihttps://jvr.ut.ac.ir/article_22379.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/448287
dc.description.abstract‌انگل‌های میگو یکی از عوامل مهم بروز بیماری و مرگ و میر در شرایط طبیعی و پرورشی است. یکی از متداول ترین پروتوزوآهای انگلی در میگو، گرگارین‌ها (Gregarines)‌ می‌باشند. مطالعه حاضر دراستان خوزستـان و جهت تعیین میزان شیوع و شدت آلودگی به انگل‌های گرگارین در میگوی سرتیز که گونه بومی خلیج فارس است و میگوی وانامی که درحال حاضر گونه غالب پرورشی درکشور است، انجام شد. نمونه‌ها به طور کاملاً تصادفی از خلیج فارس و مزارع پرورش میگوی مجتمع چوئبده آبادان تهیه، به آزمایشگاه ارسال و به روش تهیه گسترش مرطوب از دستگاه گوارش بررسی گردید. در این مطالعه در میگوی وانامی انگلی مشاهده نشد درحالیکه میزان آلودگی میگوی سرتیز 5/32 درصد محاسبه گردید که جنس‌های انگل جدا شده عبارت بود از:‌ ‌نماتوپسیس، روتاندولا، هلیوسپورا و دیگر جنس‌های ناشناخته گرگارین ها.در این میان بالاترین فراوانی مربوط به جنس نماتوپسیس بود(55/9درصد.) براساس اطلاعات منتشر شده، این نخستین گزارش ازاین سه جنس انگل در میگوی سرتیز است. به علاوه در خصوص ارتباط میان جنسیت و طول کلی بدن میگوها با میزان آلودگی می‌توان بیان کرد که میزان آلودگی میگوهای بزرگتر، بیشتر از میگوهای کوچکتر بود اما تفاوت معنی داری از لحاظ آلودگی بین دو جنس نر و ماده مشاهده نشد.fa_IR
dc.format.extent265
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانfa_IR
dc.publisherدانشگاه تهرانen_US
dc.relation.ispartofمجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Veterinary Researchen_US
dc.subjectایران.fa_IR
dc.subjectانگل های گرگارینfa_IR
dc.subjectخوزستانfa_IR
dc.subjectمیگوی سرتیزfa_IR
dc.subjectمیگوی وانامیfa_IR
dc.titleمطالعه آلودگی به انگل‌های گرگارین در میگو‌‌های وحشی سرتیز (Parapenaeopsis stylifera) و پرورشی وانامی (Litopenaeus vannamei) استان خوزستانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهرfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تهرانfa_IR
dc.citation.volume66
dc.citation.issue1
dc.citation.spage55
dc.citation.epage114


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد