نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorراسخ, محمدfa_IR
dc.contributor.authorبخشی زاده, فاطمهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-01T00:21:35Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-22T00:21:35Z
dc.date.available1399-08-01T00:21:35Zfa_IR
dc.date.available2020-10-22T00:21:35Z
dc.date.issued2014-05-22en_US
dc.date.issued1393-03-01fa_IR
dc.identifier.citationراسخ, محمد, بخشی زاده, فاطمه. (1393). 1 مفهوم قانون در عصر مشروطه: نویسندگان متقدم. فصلنامه تحقیقات حقوقی, 17(65)fa_IR
dc.identifier.issn1024-0772
dc.identifier.urihttp://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_56518.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/446751
dc.description.abstractمفهوم قانون نزد نویسندگان متقدم عصر مشروطه، از مفاهیم بنیادین و در عین حالدغدغه آمیز بوده است. این مفهوم از بستری برمیخاست که سلطه نظام سلطنتی مطلقهاز یک سو، و قرائت محافظه کار و سنتی شرع گرا از سوی دیگر، امکان ایجاد و استقرارعملی قانون را در معنای حقیقی خود، با مصلحت اندیشیها و گاه تلفیقاتی ناراست همراهگردانیده بود. از میان حضور دو گفتار ریج در آن زمان ؛ یعنی عرف ناشی از رفتاردلبخواهانه شاه و کارگزاران او، و شرعی که حاملان آن، حوزه عمومی تفکر را برعهدهداشتند، این شرع بود که به عنوان تنها ضابطه موجود، داعیه انحصاری وجود قانون راداشت. در نتیجه به نظر میرسد مهمترین مشکل در ایجاد و بسط مفهوم جدید قانون درایران آن زمان، اثبات وجود و یا عدم وجود نسبت میان قانون و شرع بوده است . قانو نیکه در ذهن نویسندگان متقدم مشروطه با الزاماتی چون لزوم وضع بشری، انعکاس ارادهعموم و تغییرپذیری همراه گردیده بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofفصلنامه تحقیقات حقوقیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Law Researchen_US
dc.title1 مفهوم قانون در عصر مشروطه: نویسندگان متقدمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.contributor.departmentاستاد حقوق عمومی و فلسفه حقوق، دانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشگاه شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue65


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد