نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاکبر نژاد, علیfa_IR
dc.contributor.authorچوبینه, سیروسfa_IR
dc.contributor.authorیاری, مرتضیfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-22T19:15:29Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-10-13T19:15:29Z
dc.date.available1399-07-22T19:15:29Zfa_IR
dc.date.available2020-10-13T19:15:29Z
dc.date.issued2020-08-22en_US
dc.date.issued1399-06-01fa_IR
dc.date.submitted2016-12-04en_US
dc.date.submitted1395-09-14fa_IR
dc.identifier.citationاکبر نژاد, علی, چوبینه, سیروس, یاری, مرتضی, رجبی, علی. (1399). مقایسۀ پاسخ‌های تستوسترون، کورتیزول و کراتین‌کیناز به دو نوع تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون در پسران ژیمناستیک‌کار. نشریه علوم زیستی ورزشی, 12(2), 127-142. doi: 10.22059/jsb.2020.219978.1124fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2020.219978.1124
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_77964.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/436912
dc.description.abstractهدف از پژوهش حاضر مقایسۀ پاسخ‌های تستوسترون، کورتیزول و کراتین‌کیناز به دو نوع تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خـون بـود. بـه این منظور 36 پسر ژیمناستیک‌کار 10 تا 14 ساله در یک طرح تحقیق نیمه‌تجربی شرکت کردند. آزمودنی‌ها با میانگین وزن 11/8±11/37 کیلوگرم، قد 58/11±16/145 سانتی‌متر، شاخص تودۀ بدن 77/1±40/17 کیلوگرم بر مترمربع به‌طور تصادفی به سه گروه کنترل (12n=)، تمرین مقاومتی سنتی (12n=) و تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون (12n=)، تقسیم شدند. تمرین شامل سه حرکت باز شدن زانو، خم شدن آرنج و پرس سینه بود. نمونه‌های خونی قبل و نیم ساعت بعد از اجرای تمرین گرفته شد. از آزمون آماری تی وابسته برای بررسی نتایج درون‌گروهی و از آنالیز واریانس یکراهه با آزمون تعقیبی LSD برای بررسی نتایج بین‌گروهی استفاده شد. نتایج درون‌گروهی نشان داد که پس از یک وهله فعالیت ورزشی متغیر تستوسترون در هیچ‌یک از گروه‌های قدرتی (653/0P=) و انسدادی (107/0P=) معنا‌دار نشد، لیکن متغیر کورتیزول در هر دو گروه قدرتی (015/0P=) و انسدادی (015/0P=) افزایش معنا‌دار داشت. همچنین کراتین‌کیناز تنها در گروه قدرتی (001/0P=) معنا‌دار شد. نتایج بین‌گروهی نشان داد در هر دو نوع تمرین در مقادیر تستوسترون و کورتیزول تفاوت معنا‌داری بین گروه‌ها وجود نداشت؛ اما در متغیر کراتین‌کیناز تفاوت معنا‌دار بود (05/0P=). این مطالعه با پاسخ آنابولیک برابر در دو نوع تمرین و شاخص آسیب کمتر در گروه تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون تا حدودی از سودمندی این نوع از تمرین مقاومتی حمایت می‌کند.fa_IR
dc.format.extent305
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2020.219978.1124
dc.subjectپسران ژیمناستیک کارfa_IR
dc.subjectتستوسترونfa_IR
dc.subjectتمرین مقاومتی سنتیfa_IR
dc.subjectکراتین‌کینازfa_IR
dc.subjectکورتیزولfa_IR
dc.subjectمحدودیت جریان خونfa_IR
dc.titleمقایسۀ پاسخ‌های تستوسترون، کورتیزول و کراتین‌کیناز به دو نوع تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون در پسران ژیمناستیک‌کارfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناس ارشد تربیت بدنی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، تهران، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue2
dc.citation.spage127
dc.citation.epage142


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد