مقایسه مصرف خاکی، محلول‌پاشی و همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بر برخی ویژگی های رشدی و فراهمی آهن و فسفر در گیاه کلزا

Abstract

<strong><span lang="FA" dir="RTL">در این پژوهش، تأثیر کاربرد خاکی، محلول­پاشی و مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بر ویژگی­های رشد رویشی و فراهمی آهن و فسفر در گیاه کلزا (رقم هایولا 308) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار در 4 تکرار به صورت گلدانی به اجرا درآمد که تیمارها شامل مصرف خاکی اسید هیومیک در سه سطح (1، 2 و 4 گرم بر کیلوگرم خاک)، محلول­پاشی در سه سطح (0/1، 0/2 و 0/4 درصد)، همراه با آب آبیاری در سه سطح (1000، 2000 و 4000 میلی‌گرم در لیتر) و تیمار شاهد (بدون اسید هیومیک) بود. نتایج نشان داد که اثر نحوه کاربرد و سطوح مختلف اسید هیومیک بر ویژگی­های رشد رویشی به‌جز تعداد برگ معنی­دار شد. بیشترین وزن‌ تر برگ و ساقه به ترتیب با میانگین 3/43 و 5/92 گرم در گیاه در تیمار 2000 میلی­گرم در لیتر مصرف همراه با آب آبیاری دیده شد. نتایج</span><span lang="FA" dir="RTL">نشان داد که بیشترین غلظت آهن کل ساقه و دانه به‌ترتیب با میانگین 85 و 25/321 میلی­گرم بر کیلوگرم مربوط به تیمار 2000 میلی­گرم در لیتر مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بود. همچنین تیمار 0/4 درصد محلول­پاشی اسید هیومیک بیشترین غلظت آهن کل در برگ با میانگین 245/46 میلی­گرم بر کیلوگرم مربوط را داشت. بیشترین غلظت فسفر در برگ، ساقه و دانه نیز به­ترتیب با میانگین 0/4، 0/72 و 0/897 درصد مربوط به تیمار 2000 میلی­گرم بر لیتر مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک بود. نتایج حاصل از یافته­ها نشان داد که هر سه روش استفاده از اسید هیومیک موجب افزایش ویژگی­های رشد رویشی و فراهمی آهن و فسفر در گیاه کلزا نسبت به شاهد شدند اما درمجموع تیمار 2000 میلی­گرم در لیتر مصرف همراه با آب آبیاری اسید هیومیک از دو روش مصرف خاکی و محلول­پاشی اسید هیومیک مؤثرتر بود. </span></strong>