نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعظیم زاده, یاسرfa_IR
dc.contributor.authorنجفی, نصرت الهfa_IR
dc.contributor.authorریحانی تبار, عادلfa_IR
dc.contributor.authorاوستان, شاهینfa_IR
dc.contributor.authorختائی, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:42:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:42:46Z
dc.date.available1399-07-09T12:42:45Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:42:46Z
dc.date.issued2019-05-22en_US
dc.date.issued1398-03-01fa_IR
dc.date.submitted2018-07-23en_US
dc.date.submitted1397-05-01fa_IR
dc.identifier.citationعظیم زاده, یاسر, نجفی, نصرت اله, ریحانی تبار, عادل, اوستان, شاهین, ختائی, علیرضا. (1398). اثر کود فسفر و ترکیب‌های هیدروکسید دوگانه لایه‌ای بر پایه بیوچار و هیدروچار بر ماده خشک و غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه ذرت. مهندسی زراعی, 42(1), 127-146. doi: 10.22055/agen.2019.26602.1441fa_IR
dc.identifier.issn2588-5944
dc.identifier.issn2588-526X
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22055/agen.2019.26602.1441
dc.identifier.urihttp://agrieng.scu.ac.ir/article_14516.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/426864
dc.description.abstract<strong>بیوچار و هیدروچار مواد جامد کربنی هستند که از کربونیزه‌شدن زیست‌توده‌های آلی تولید می‌شوند. بیوچار با گرماکافت زیست‌توده‌های خشک اما هیدروچار با کربونیزه­شدن گرمآبی زیست‌توده‌های خشک و یا مرطوب تولید می­شود. در این پژوهش، بعد از تولید بیوچار و هیدروچار از چوب سیب، با ترسیب ذرات هیدروکسید دوگانه لایه‌ای (LDH) بر روی سطوح بیوچار و هیدروچار، به‌ترتیب ترکیب‌های LDH-بیوچار و LDH-هیدروچار ساخته شد و هر گرم از این ترکیب‌ها به‌ترتیب با 51 و 47 (میلی‌گرم فسفر بارگذاری شد (LDH-P-بیوچار و LDH-P-هیدروچار). سپس با استفاده از یک آزمایش گلخانه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تکرار، اثر بیوچار، هیدروچار، LDH، LDH-بیوچار، LDH-هیدروچار، LDH-P-بیوچار و LDH-P-هیدروچار در حضور و عدم حضور کود مونوکلسیم فسفات بر وزن شاخساره و ریشه خشک، غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم شاخساره و غلظت فسفر و پتاسیم ریشه ذرت بررسی شد. نتایج نشان داد که بیوچار نسبت به هیدروچار دارای درصد عملکرد و خاکستر، pH و EC بیشتری بود و غلظت عناصر مورد بررسی به‌جز نیتروژن در بیوچار بیشتر از هیدروچار بود. با مصرف کود فسفر در خاک، وزن شاخساره و ریشه خشک در تمام سطوح اصلاحگر به­جز LDH-P-بیوچار و LDH-P-هیدروچار نسبت به تیمار بدون اصلاحگر افزایش یافت. بیشترین وزن شاخساره و ریشه خشک گیاه در تیمارهای LDH-P-بیوچار و LDH-P-هیدروچار و کم­ترین وزن شاخساره و ریشه خشک در حضور LDH به‌دست آمد. مصرف کود فسفر در حضور LDH-بیوچار و LDH-هیدروچار باعث افزایش معنادار غلظت فسفر شاخساره و ریشه ذرت شد اما بر غلظت نیتروژن و پتاسیم شاخساره اثر معنادار نداشت و غلظت پتاسیم ریشه را در حضور بیوچار و LDH-بیوچار و در شاهد کاهش داد. بیشترین غلظت فسفر شاخساره و ریشه و بیشترین غلظت نیتروژن شاخساره در دو تیمار LDH-P-بیوچار و LDH-P-هیدروچار مشاهده شد. کود فسفر با بیوچار، هیدروچار، LDH-بیوچار و LDH-هیدروچار در افزایش وزن شاخساره و ریشه خشک و غلظت فسفر شاخساره و ریشه گیاه برهم‌کنش هم‌افزایی ولی با LDH، LDH-P-بیوچار و LDH-P-هیدروچار برهم‌کنش ناهمسازی داشت. بنابراین، مصرف بیوچار، هیدروچار، LDH-بیوچار و LDH-هیدروچار به‌همراه کود فسفر و ترکیب‌های LDH-P-بیوچار و LDH-P-هیدروچار بدون مصرف کود فسفر برای کشت ذرت در شرایط مشابه می‌تواند پیشنهاد شود.</strong>fa_IR
dc.format.extent1064
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه شهید چمران اهوازfa_IR
dc.publisherShahid Chamran University of Ahvazen_US
dc.relation.ispartofمهندسی زراعیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Agricultural Engineering Soil Science and Agricultural Mechanization, (Scientific Journal of Agriculture)en_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22055/agen.2019.26602.1441
dc.subjectبیوچارfa_IR
dc.subjectذرت فسفرfa_IR
dc.subjectکربنیزه‌شدنfa_IR
dc.subjectهیدروچارfa_IR
dc.subjectهیدروکسید دوگانه لایه‌ایfa_IR
dc.subjectتغذیه گیاه، حاصلخیزی خاک و کودهاfa_IR
dc.titleاثر کود فسفر و ترکیب‌های هیدروکسید دوگانه لایه‌ای بر پایه بیوچار و هیدروچار بر ماده خشک و غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم گیاه ذرتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeکاربردیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentعلوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیارگروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentگروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه تبریز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume42
dc.citation.issue1
dc.citation.spage127
dc.citation.epage146
nlai.contributor.orcid0000-0002-5560-1132


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد