نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکریمی, کریمfa_IR
dc.contributor.authorاسماعیلی زاده کشکوئیه, علیfa_IR
dc.contributor.authorاسدی فوزی, مسعودfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:25:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:25:25Z
dc.date.available1399-07-09T12:25:25Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:25:25Z
dc.date.issued2017-05-22en_US
dc.date.issued1396-03-01fa_IR
dc.date.submitted2017-07-08en_US
dc.date.submitted1396-04-17fa_IR
dc.identifier.citationکریمی, کریم, اسماعیلی زاده کشکوئیه, علی, اسدی فوزی, مسعود. (1396). بررسی سطوح عدم تعادل پیوستگی در ژنوم گاوهای بومی استان فارس با استفاده از داده‌های متراکم نشانگرهای چند شکل تک نوکلئوتیدی. پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی), 27(1), 17-27.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5125
dc.identifier.issn2676-5705
dc.identifier.urihttps://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6314.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/421751
dc.description.abstract<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> شناسایی سطوح عدم تعادل پیوستگی در میان جمعیت­ها ابزاری مفید در مطالعه تاریخچه جمعیت­ها و شناسایی نواحی ژنومی مرتبط با صفات مهم اقتصادی است. <strong>هدف:</strong> در این تحقیق، به منظور فراهم آوردن اطلاعات پایه مورد نیاز در طراحی مطالعات ارتباطی کل ژنوم و بررسی تغییرات اندازه موثر جمعیت در گاوهای بومی فارس، سطوح عدم تعادل پیوستگی در ژنوم افراد این جمعیت مورد مطالعه قرار گرفت. <strong>روش کار:</strong> بدین منظور تعداد 10 راس از گاوهای بومی فارس به طور تصادفی نمونه برداری شدند و به کمک تراشه Illumina Bovine HD در 777962 جایگاه SNP تعیین ژنوتیپ شدند. کنترل کیفی داده­ها بر اساس نرخ فراخوانی تعیین ژنوتیپ، انحراف از تعادل هادری–وینبرگ و فراوانی­ آلل­های­­ نادر در جایگاه­های مختلف انجام شد و 55718 جایگاه برای انجام آنالیزهای بعدی انتخاب شدند. کلیه جفت مقایسه­های بین SNPها در سه دسته فاصله­ای صفر تا 10، 10 تا 100 و 100 تا 1000 کیلوبازی تقسیم بندی شدند و متوسط آماره r<sup>2</sup> برای تمامی کروموزوم­های غیرجنسی در این فواصل محاسبه شد. <strong>نتایج:</strong> متوسط r<sup>2</sup> بالاتر از 3/0 در فواصل کمتر از Kb 9 و متوسط r<sup>2</sup> بالاتر از 2/0 در فواصل کمتر از Kb 60 مشاهده گردید. مقادیر r<sup>2</sup> بدست آمده در فواصل بین نشانگری کوتاه­تر (کمتر از Kb 100) از اطمینان بیشتری برخوردار بودند. مقادیر بالای r<sup>2</sup> یافت شده در این مطالعه نشان­دهنده سطح بالای بروز همخونی و کاهش شدید جمعیت موثر در گاوهای بومی فارس است. <strong>نتیجه­گیری نهایی:</strong> نتایج این مطالعه می­تواند در تعیین تراکم نشانگری مورد نیاز جهت کسب دقت کافی در مطالعات ژنومی احتمالی در گاوهای بومی فارس به کار گرفته شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه تبریزfa_IR
dc.publisherUniversity of Tabrizen_US
dc.relation.ispartofپژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)fa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Animal Science Researchesen_US
dc.subjectژنوم گاوfa_IR
dc.subjectعدم تعادل پیوستگیfa_IR
dc.subjectگاو بومی فارسfa_IR
dc.subjectنشانگرهای چند شکل تک نوکلئوتیدیfa_IR
dc.titleبررسی سطوح عدم تعادل پیوستگی در ژنوم گاوهای بومی استان فارس با استفاده از داده‌های متراکم نشانگرهای چند شکل تک نوکلئوتیدیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانش آموخته دکتری گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان و عضو انجمن پژوهشگران جوان دانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد رگروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیارگروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue1
dc.citation.spage17
dc.citation.epage27


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد