نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorفلاحی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorحافظی, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorامیدخواه, عاطفهfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-09T12:14:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-30T12:14:25Z
dc.date.available1399-07-09T12:14:25Zfa_IR
dc.date.available2020-09-30T12:14:25Z
dc.date.issued2019-02-20en_US
dc.date.issued1397-12-01fa_IR
dc.date.submitted2015-04-17en_US
dc.date.submitted1394-01-28fa_IR
dc.identifier.citationفلاحی, علیرضا, حافظی, محمدرضا, امیدخواه, عاطفه. (1397). تأثیر زمان تخلیه در برنامه‌ریزی مدیریت ایمنی آتش‌سوزی در دو ساختمان بلندمرتبه مسکونی. معماری و شهرسازی آرمان شهر, 11(25), 125-136.fa_IR
dc.identifier.issn2008-5079
dc.identifier.issn2538-2365
dc.identifier.urihttp://www.armanshahrjournal.com/article_85077.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/418068
dc.description.abstractتوجه ویژه به مقوله‌ ایمنی در برابر آتش‌سوزی در ساختمان‌های بلندمرتبه که تعداد زیادی جمعیت را در خود جای می‌دهند حائز اهمیت است. به‌دلیل چالش‌های منحصر به چنین ساختمان‌هایی، تأمین ایمنی این بناها نیازمند انجام برنامه‌ریزی و مدیریت ایمنی است. یکی از اصلی‌ترین موضوعات مورد توجه انجام تخلیه اضطراری ایمن و به‌موقع می‌باشد. پژوهش حاضر، به معرفی مفهوم «زمان تخلیه» در قالب دو بازه «زمان تأخیر» و «زمان حرکت» پرداخته است. بدین‏منظور بازه زمانی تأخیر پیش از شروع حرکت به دو روش، و بازه زمانی حرکت به سه روش برای دو ساختمان بلندمرتبه مورد مطالعه محاسبه شده و مقدار بیشینه نتایج به‏دست آمده از هریک، انتخاب و با هم جمع شده و به ‏عنوان زمان کلی تخلیه درنظر گرفته شده است. سپس از طریق ترسیم خط ‏زمان برای هر ساختمان و مراجعه به مؤلفه‏های اثرگذار در روشی که زمان بیشینه را نتیجه داده‌اند، عوامل مؤثر در افزایش زمان تخلیه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته‌اند. نتایج تحقیق نشان می‌دهد به‏دلیل نبود ساختاری منسجم برای عهده‌دار شدن مسئولیت‌های مرتبط با ایمنی در ساختمان‌های بلند مسکونی، نگهداری نامناسب تجهیزات ایمنی، در هنگام رخداد آتش‏سوزی به‌علت تأخیر زمانی در شروع تخلیه ساکنان میزان زیادی از زمان موجود برای فرار را از دست خواهند داد و علاوه بر آن در هنگام خروج نیز با مسائلی چون حرکت کند جمعیت، مسدود شدن راه‏های خروج به‌دلیل کاهش عرض مفید و ورود دود و گازهای سمی به آن‌ها مواجه خواهند شد. نتیجه‏گیری نشان می‌دهد که تسریع فرآیند تخلیه اضطراری صرفاً به مفهوم حرکت سریع‌تر افراد در خروج نیست، بلکه با به حداقل رساندن زمان تأخیر پیش از تخلیه از طریق آموزش و مانور و انجام واکنشی سریع‌تر از طرف ساکنان و نیز کاربرد آسانسورها می‌توان ایمنی آتش را در تخلیه اضطراری افزایش داد.fa_IR
dc.format.extent908
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدکتر مصطفی بهزادفرfa_IR
dc.publisherDr. Mostafa Behzadfaren_US
dc.relation.ispartofمعماری و شهرسازی آرمان شهرfa_IR
dc.relation.ispartofArmanshahr Architecture & Urban Developmenten_US
dc.subjectمدیریت ایمنیfa_IR
dc.subjectآتش‏‏سوزیfa_IR
dc.subjectساختمان بلند مسکونیfa_IR
dc.subjectتخلیه اضطراریfa_IR
dc.subjectزمان تخلیهfa_IR
dc.titleتأثیر زمان تخلیه در برنامه‌ریزی مدیریت ایمنی آتش‌سوزی در دو ساختمان بلندمرتبه مسکونیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentاستاد گروه پژوهشی بازسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار گروه ساختمان، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد بازسازی پس از سانحه، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.fa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue25
dc.citation.spage125
dc.citation.epage136


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد